zondag 31 december 2006

Explosieve Patent

Vanochtend zijn we nog even snel een rondje in het bos gaan rijden. Er werd al behoorlijk wat vuurwerk afgestoken en Patent werd er best zenuwachtig van. Het is duidelijk een verschil, normaal heeft hij gewoon heel erg zin om hard te lopen en nu vond hij het echt eng.

Maar hij mocht lekker achter Voltrack, die heel rustig bleef, lopen en merkte zo dat hij in ieder geval niet alleen was.

Het was wel een heel goede training voor hem, maar ook wel een beetje zielig. Want vuurwerk is duidelijk niet zijn ding. Vanavond zal ook wel leuk worden voor ze, maar gelukkig is het maar heel even. En met wat wortels en ander lekkers zijn ze nog best goed af te leiden!

Iedereen alvast een voorspoedig en gezond 2007 gewenst en tot volgend jaar!

zaterdag 30 december 2006

Twee Handen

Met cellospelen begon ik met het oefenen van het strijken. Langzaam, met mijn tong uit mijn mond probeerde ik met de strijkstok een constante, gelijke toon uit de cello te krijgen. In het begin haperde en piepte de cello onder mijn aanrakingen, nu gaat dat al stukken beter. Ik heet nog steeds geen Pablo Casals hoor, maar ik kan nu tenminste een beetje normaal doen met mijn strijkhand!

Deze week heeft pappa me uitgelegd wat de basis van mijn linkerhand moet gaan vormen. Wat ik moet oefenen in het begin en hoe dat dan ongeveer klinkt. (ik: 'een octaaf?! Hoe hoor ik dat?!'). Nu is het dus zweten geblazen met twee handen tegelijk!
Het lijkt wel weer terug bij af, ik kan dan weliswaar nu meer tonen spelen met mijn cello maar het gehaper en gepiep is weer terug. En daarnaast kan ik nu ook verschrikkelijk valse noten eruit halen als ik mijn vingers niet helemaal op de juiste plek op de snaar gezet heb...

Mijn enthousiasme is nog niet afgenomen hoor! Aan opgeven doe ik niet, ik zaag dapper voort en houd een glimlach op mijn gezicht. Ik vind het cellospelen namelijk echt ontzettend leuk! Op een dag komt er een normale melodie uit dankzij mijn handen, daar ben ik van overtuigd! Nu nog even dapper doorzagen.

Nooit geweten dat een toonladder spelen zó moeilijk was!

maandag 25 december 2006

Bredere rug en grotere passen

Gistermiddag heb ik met Laudine een heerlijk klein bosritje gemaakt. En voor het eerst sinds een hele tijd zat ik eindelijk in het bos weer op Voltrack. Oh wat heb ik mijn kleine rakkertje gemist besefte ik, heerlijk om weer eens op die andere boef te rijden!

Patent & Voltrack waren heel braaf en Laudine en ik hebben dan ook heerlijk gereden. Ook al was het behoorlijk druk met honden. De paarden schrokken eigenlijk geen enkele keer van de honden, kinderwagens etc. Alleen helemaal aan het begin schrok Patent toen we opeens twee paarden als tegenliggers hadden. Hij brieste keihard, wat ervoor zorgde dat Laudine en ik zaten te lachen. Hij was zich ook behoorlijk aan het aanstellen... Gekkie!

vrijdag 22 december 2006

Gevoel

Woensdag had ik weer rijles, en elke keer gaat het weer beter. Zelfs nu ik best weinig kan rijden lopen de paarden toch elke keer behoorlijk goed.

Varuna gaf me het compliment dat ik nu echt het gevoel begin te krijgen. Hij zegt altijd dat hij me wel kan zeggen wat ik moet doen en wanneer, maar dat ik het uiteindelijk zelf moet gaan aanvoelen omdat je anders altijd net wat te laat bent. En nu begint dat echt te komen. Regelmatig als Varuna een aanwijzing geeft ben ik dat al aan het doen, waardoor ik dan precies op tijd ben. Zo vallen steeds meer puzzel stukjes op hun plek en gaat het rijden echt fantastisch!

Vandaag is de kerstvakantie voor mij begonnen, dus dat wordt weer twee weken heerlijk genieten. Genieten van de paarden, genieten van Kerst, genieten van Oud & Nieuw en genieten van nog zoveel meer. Gewoon genieten van het leven, zoals nooit tevoren!

dinsdag 19 december 2006

Mist en laagstaande zon

De zon zakt al bijna achter de bomen, de mist wordt steeds dikker en dikker. Een gouden mantel ligt over de bak en de weide. In de bak is een paard hard aan het werk, zijn voeten maken zacht ritmisch geluid als een soort trommels. Om de pas ademt hij briesend uit, waardoor er grote stoomwolken uit zijn neus komen. Hij dampt van het zweet.
Hij doet ontzettend goed zijn best, en op zijn rug zit ik... Met een enorme, tevreden glimlach op mijn gezicht. Hij is mijn held!

Het dressuren van vandaag was absoluut geweldig, de mist maakte het heel bijzonder. Het was zoiets als op de vroege ochtend als eerste buiten komen en door de ongerepte sneeuw lopen, de mist dempte al het geluid waardoor Voltrack en ik alleen op de wereld waren. Het was heerlijk!

zaterdag 16 december 2006

Twee keer een half jaar

De wedstrijdkalender van het seizoen 2007 is online gezet en we weten nu waar we naartoe trainen. Op 16 Juni 2007 is de Fasnatrail weer met de 125 km, precies over een halfjaar! Er is dit jaar echter ook in Zelhem (op 26 Mei) een 120 km, dus daar kan ik ook de klasse IV rijden. DIt scheelt aanzienlijk qua kosten en in Zelhem is het ook erg mooi rijden. Het enige verschil is eigenlijk dat het dus twee weken eerder is, en dat er geen nationaal kampioenschap is. Maarja, dat was vorig jaar ook per ongeluk voor de Young Riders niet uitgeschreven, dus of dat dit jaar wél gebeurt? En sowieso, de kans op de titel is natuurlijk voor mij nog altijd klein aangezien ik een van de minst ervaren klasse IV ruiters ben.

Verder heb ik vandaag voor het eerst van mijn leven cello gespeeld. Naja... Gespeeld is een erg groot woord. Mijn vader en mijn oudste zus hebben allebei cello gespeeld en ik heb het altijd al een heel erg mooi instrument gevonden. En gisteravond heb ik bij een concert van mijn oma besloten dat ik het wel een tijdje wil proberen. Hierthuis hebben we nog een cello en alle dingen die erbij horen en mijn vader kan mij het begin prima leren. Dus heb ik besloten een halfjaar cello te gaan 'spelen' om daarna te kunnen zeggen of ik het leuk vind of dat ik er dan toch niet mee door ga.
Hopelijk krijg ik er over een halfjaar een iets betere toon uit, wat ik net speelde was een beetje haperend gejammer met hier en daar een aardig stukje tussendoor =D

vrijdag 15 december 2006

Hockey!

Eens per week hebben we een uurtje gym op school en in de winter mogen wij, 5V, naar een sporthal vlakbij school. Lekker binnen gymmen in een grote zaal waar we dan tegelijkertijd kunnen voetballen, hockeyen en veel meer.

De jongens gaan natuurlijk altijd voetballen, en met een paar vriendinnen enzo ga ik meestal hockeyen. Soms vind ik 't wel jammer, dat ik niet een paar jaar terug ben gaan hockeyen bij een club. Nu is 't een beetje raar om er nog mee te beginnen. Maar op school is het ook superleuk, heel gezellig en iedereen doet gewoon zijn best. Nu, na regelmatig hockeyen bij gym, kan ik het al best aardig, alleen door de echte hockeyers word ik natuurlijk nog steeds dik ingemaakt =D

De les ná de gymles zitten we meestal met zn allen een beetje slaperig voor ons uit te staren... Tja, een enthousiaste klas hè?!

dinsdag 12 december 2006

Druk, pech, druk, geluk

Jaja, ookal is de peildatum voorbij, nog steeds heb ik het druk!

Vorige week was het dus peildatum, ik heb wat achterstand maar al een stuk minder dan vorige keer. Verder heb ik mijn betoog dat ik vorige week geschreven heb gisteren teruggekregen: een prachtige 8,8!

Vandaag mocht ik uit school me snel naar de tandarts spoeden. In, jawel, Amersfoort! Met de nieuwe dienstregeling werkte het OV aardig mee, na wat chaos. Bij de tandarts kreeg ik te horen dat ik helaas toch boven ook verstandskiezen heb, en dat ze zowel onder als boven moeten worden verwijderd bij de kaakchirurg... En om mijn gebit dan weer mooi te maken moet ik daarna 18 - 20 maanden een beugel nemen... Hm, over dat laatste moet ik nog even nadenken.

Nu ga ik lekker eten bij mijn zus Laudine, nadat we bij de AH hier in het dorp zijn wezen moonlight shoppen!

dinsdag 5 december 2006

Een glimlach

Het zijn de kleine dingen in het leven waar je van moet genieten. Als je zelf niet open staat voor al het moois zul je er ook geen plezier mee beleven.

De kunst is om elke dag wakker te worden met een goed humeur, en met een glimlach van en naar school te fietsen. Helaas moet ik toegeven dat het me niet altijd lukt (naja, met een goed humeur wakker worden wil meestal wel lukken, maar glimlachen op de fiets als ik het steenkoud heb door de regen is soms een beetje moeilijk...) maar gisteren lukte het me prima. Met een grote grijns zat ik op de fiets, zonder dat er een directe aanleiding voor was om blij te zijn.
En waar ik dan écht blij van word, is als er net zoals gisteren er een tegenligger komt die me eerst heel zuur aankijkt en dan na een korte blikwisseling mijn glimlach overneemt. Kijk, dát vind ik nou mooi! Als ik iemand anders een glimlach op zn gezicht kan toveren.

Carpe Diem!

zondag 3 december 2006

Funeral Blues - 3 jaar later

Stop all the clocks, cut off the telephone,
Prevent the dog from barking with a juicy bone,
Silence the pianos and with muffled drum
Bring out the coffin, let the mourners come.


Let aeroplanes circle moaning overhead
Scribbling on the sky the message He Is Dead,
Put crepe bows round the white necks of the public doves,
Let the traffic policemen wear black cotton gloves.

He was my North, my South, my East and West,
My working week and my Sunday rest,
My noon, my midnight, my talk, my song;
I thought that love would last for ever: I was wrong.


The stars are not wanted now: put out every one;
Pack up the moon and dismantle the sun;
Pour away the ocean and sweep up the wood.
For nothing now can ever come to any good.
-- W.H. Auden


Vandaag is het alweer 3 jaar geleden dat Jopie van ons is heengegaan. Jopie was een bijzonder paard waar ik ontzettend veel van geleerd heb. Jopie was een paard waarmee je plezier kon hebben, waarmee je lief en leed kon delen en waar ik onder begeleiding van mijn zus op heb leren dressuren.

Ik kan me niet voorstellen dat het alweer 3 jaar geleden is, maar de tijd gaat snel. Jopie is er niet meer, maar tegenwoordig kan ik met een grote glimlach aan hem terugdenken. Mijn zus had een enorm sterke band met hem. Jopie & Laudine waren een eenheid, en toen dat opeens verdween was dat heel raar.

Het is goed om er weer aan terug te denken, vergeten zal ik hem nooit maar ik ben er ook niet meer verdrietig om. We hebben 9 prachtige jaren gehad met hem, en nu zijn er alweer 3 jaren met Voltrack & Patent verstreken zonder hem.

De enige echte held op sokken!

Ik heb de banden vol met wind

Pappa en ik zijn vanochtend met de mannen weer naar het Panbos geweest. Pappa voelde zich niet zo lekker en wil niet ziek worden, dus gingen we niet al te lang rijden.

Het was lekker stormachtig, dus wilden de mannen graag lopen. Patent was nog wel heel erg braaf hoor, alleen heel looplustig! Terwijl hij met zijn oren naar voren vrolijk door het bos ploeterde neuriede ik op zijn rug vrolijk Op fietse van Skik.

Het geeft altijd zo'n heerlijk gevoel, door de ritselende bladerbodem draven, de wind in je gezicht voelen blazen en de herfst rúiken.... Heerlijk! En vooral als je dan even goed gas geeft en er doorheen crosst met je paard. Wat een vrijheid, wat een ruimte en wat een ontspanning. Precies wat ik nodig had na een week hard werken aan school!

Eigenlijk moet ik nu weer aan mijn berg huiswerk, maar even nagenieten mag wel. Heerlijk!

maandag 27 november 2006

Onmogelijke planning

Over iets minder dan 2 weken is het weer zover, de geliefde peildatum! Op vrijdag 8 december wordt ik geacht de tweede periode van dit schooljaar af te ronden en te zorgen voor een perfect verslag met 100%... Nou, ik zal mezelf en alle anderen uit de droom helpen: 100% gaat het dus echt niet worden, daar ben ik de afgelopen weken veel te lui voor geweest. Ja, ik ben niet meer die stresskip van vorig jaar. Wat is daarmee gebeurd?!

Ik weet het ook niet, ik weet alleen wel dat ik de komende twee weken weer zoals vorig jaar moet zijn, die gespannen, gestoorde stresskip die alles vergeet wat belangrijk is, keihard probeert te werken terwijl ze al veel te moe is en overal tijd voor vindt... Naja... Dat hoop ik dan maar.

Misschien word mijn verslag dan weer rooskleurig, mijn eerste verslag was niet echt geweldig en helemaal niet á la Guinni (Maar wel á la de 5e, waarin iedereen relaxt wordt en prioriteiten stelt =D). Ik moet maar weer hard aan het werk, mijn pauze heeft alweer veel te lang geduurd...

vrijdag 24 november 2006

Wiskunde B dag : Een strijd tegen de tijd!

Op school moesten we vandaag in een groepje van 4 meedoen aan de 'wiskunde B dag'. Het kwam er op neer dat we allerlei wiskundige problemen moesten oplossen die te maken hadden met een klok en de tijd. En dit moesten we dan bij elkaar brengen in een mooi verslag.

Het bestond uit 4 onderdelen met allerlei problemen die we moesten oplossen. Van tevoren werd al gezegd dat het niet erg was als je onderdeel D niet afkreeg, dit was haast onmogelijk.

We begonnen vanochtend om 8.40 en mochten tot 16.00 doorwerken (met uitloop tot 16.30). Met ons groepje hebben we keihard gewerkt en zijn we uiteindelijk bijna tot het einde gekomen, alleen D3 hebben we niet meer kunnen maken. Eigenlijk niemand van de Wiskunde B was om 16.00 klaar (tegelijkertijd met ons werd de Wiskunde A-lympiade gedaan, daarvan waren de meesten al ruim voor 16.00 klaar...) en hebben wij ontzettend snel zitten typen om het nog allemaal af te krijgen voor 16.30.

Uiteindelijk is het gelukt en hebben we ons verslag de briljante naam 'Een strijd tegen de tijd' gegeven. Nu maar wachten op ons eindcijfer, ik denk dat dat wel aardig zal zijn.

Ik kan nu geen klok meer zien, vanacht droom ik denk ik over klokken, graden, wijzers en alles waar ik verder mee te maken heb gehad vandaag... Ik hoop maar op een goed eindcijfer, want 8 uur ploeteren moet wel goed beloond worden!

maandag 20 november 2006

Bus lekke band?

Ik kan met trots vermelden dat Amersfoort en ik vandaag eindelijk een geslaagde combinatie waren! Natuurlijk heb ik nog steeds wat te klagen over Amersfoort, aangezien het niet een stad naar mijn hart is. Maar toch, binnen een uur heen en weer naar de tandarts is toch een geslaagde reis met het Openbaar Vervoer.

Het apparaat van de tandarts was gerepareerd en ze konden dan eindelijk de lang verwachtte foto maken om te zien waar mijn verstandskiezen zijn. Om te horen te krijgen wat ze er nu mee gaan doen mag ik weer terugkomen, maar ik heb zelf al gezien dat het erg waarschijnlijk is dat mijn verstandskiezen eruit moeten.

Maar om niet af te dwalen, mijn moeder en ik gingen weer vol goede moed naar Amersfoort. En zie daar, een rotte aansluiting op de heenweg tussen trein en bus. Maar dat wisten we al van te voren. Het leek nog wel even alsof de bus niet kwam, omdat hij vertraging had die elke minuut een minuut opliep. We waren al even bang voor een lekke band, maar toen kwam hij al aanrijden.
Op de terugweg echter haalden we nog nét de bus en hoefden we daardoor een uur, maar een halfuur te wachten op Amersfoort CS! Binnen een uur waren we weer in het vertrouwde Den Dolder om de AH te gaan plunderen.

Op wat koude voeten na van het wachten in de kille en tochtende gangen op het station ben ik tevreden, ik heb niet hoeven zitten verkleumen in een bushokje, heb geen bussen of treinen gemist, ben niet zeiknat geregend en het allerbelangrijkste: ik kwam niet voor niks!

zaterdag 18 november 2006

Zandhappen

Nou... Eigenlijk was het niet echt zandhappen, maar bladeren rollen. Maar aangezien het nu eenmaal bekend staat als zandhappen, noem ik 't dan maar zo.

Vandaag ben ik voor 't eerst sinds tijden (lees: ik heb geen idee wanneer de vorige keer was.) weer van mijn paard gevallen! Ja, je leest het goed. Ik heb weer eens even mogen stunten, valbreken, lachen en in de bladeren ploffen. We waren lekker aan het galoperen en vanuit het niets stopt Patent ineens en draait hij om, dáár was ik even niet op voorbereid.
En weetje, vallen is helemaal niet erg! Het is niet eng, het is zelfs leuk! En dat méén ik, ik ben niet op mijn achterhoofd gevallen.

Niet dat ik nu expres tijdens het galoperen me opeens opzij laat vallen om in de bladeren te kunnen landen, maar ik heb vandaag weer ervaren dat het inderdaad helemaal niet eng is. Natuurlijk, als je hard valt is 't even wat zuur, maar dan nog! Het hoort erbij en zeker vandaag was het best grappig.

Ik denk dat ik er al zolang niet ben afgevallen doordat ik ergens begin dit jaar een knop heb omgezet. Eerst reed ik best afwachtend, ik was toch wel bang om eraf te vallen. En dat is begin dit jaar veranderd, ik wist dat ik goed kon blijven zitten en dat als ik viel ik 9 van de 10 keer zacht viel. Nou, dan moet je gewoon ervoor gáán en niet meer miepen.
Het gevolg: minder zandhappen en als je dan zandhapt zit je te lachen in 't zand (of in dit geval de bladeren.)

Toch jammer voor mijn instructeur, die zei woensdag nog: 'niet stiekem eraf vallen als ik er niet ben hè?!' Helaas geen traktatie voor hem, maar mijn vader daarintegen heeft geluk =D

dinsdag 7 november 2006

Hoge hakken op de Utrechtse klinkertjes

Wellicht de frustratie van menig vrouw, wellicht ben ik nog te onervaren om zonder kleerscheuren aan te komen op de plaats van bestemming. Het volgende is namelijk het probleem: zelfverzekerd tikkend op hoge hakken door de stad lopen is in mijn ogen onmogelijk. Vandaag was Laudines Propedeuse uitreiking in de Pieterskerk in Utrecht. Middenin de stad en ik dacht daar wel op hoge hakken naar toe te kunnen...

Eenmaal ter plaatse moesten we nog een heel stuk lopen door de binnenstad van Utrecht, en je raadt het al: ik mocht over irritante 5 duimers me een weg banen richting die kerk. En zoals elke vrouw die weleens op hakken loopt (denk ik, maar zoals ik eerder al zei; misschien ben ik de enige kluns!) en geen enkele man weet, zitten er gáten tussen deze stenen. En die gaten zijn precies zo groot dat je er mooi tussen kunt zakken met je hak, en als je dan weer je voet wil optillen zorgt dat voor charmante momenten op straat... Jaja, ik ging al struikelend en op mijn tenen lopend door de stad. En terwijl ik dacht dat ik dit nog redelijk onopvallend deed (naja... Rennen op hakken zonder dat het echt tikt valt op...) sprak een man in het voorbijgaan me snel aan toen we bijna bij de kerk kwamen. Vol medelijden zei hij: "Lastig hè, op hakken lopen...'
And again: zoals elke vrouw weet en geen enkele man vermoed is dat een grote belediging. Zélfs voor een 16-jarige die de hoge hakken nog niet eens een jaar in de kast heeft staan! Een vrouw hoort parmantig op hakken door de stad te paraderen, en niet al hinkelend en hupsend de straat over te slingeren! En als je dan wel je charmante geparadeer op moet geven hoop je dat niemand het merkt en doet iedereen alsof ze het niet zien... Behalve een enkeling, die het je even meldt dat het er lachwekkend uitziet =D

Ach, ik heb na mijn zoveelste poging de stad op hakken te trotseren weer dezelfde conclusie getrokken: ik kan niet normaal door de stad paraderen en zal het dus voortaan maar op laarzen of onitsuka's doen... De stad is nog een niveau te hoog voor mij op hakken, maar wellicht kan ik het over een tijdje wél!

zondag 5 november 2006

De Soesterduinen

De afgelopen tijd hebben we alleen in het Panbos gereden. Vandaag zijn we eindelijk weer naar de Soesterduinen vertrokken en hebben we daar de bossen weer onveilig gemaakt.
In de Soesterduinen doen we óf echt intervaltraining over de duinen, of we blijven voornamelijk in het bos en doen een 'gewone' training.

Vandaag hebben we gewoon getraind. Ruim een uur hebben de mannen flink tempo gelopen en eenmaal terug bij de spoorlijn waren ze dan ook zeiknat van het zweet. Maar aangezien we vanaf daar nog ruim een halfuur naar huis stappen, kwamen ze nagenoeg helemaal droog weer thuis aan.

De mannen waren braaf, liepen goed en we hebben er alle vier van genoten, een lekkere training!

dinsdag 31 oktober 2006

Typisch Amersfoort!

Het is weer zover, ik ben vandaag weer naar Amersfoort gegaan! En natuurlijk zorgde dat weer voor chaos en vertraging...

Voorgaande belevenissen met Amersfoort:
Deel 1 is een ongeschreven verhaal over het nét mislopen van de bus bij de tandarts waardoor we heel lang moesten wachten.
Deel 2: 'Een dood spoor'

Nog vol goede moed stapten we in Den Dolder op de trein, ik moest even in Amersfoort een foto laten maken van mijn gebit.
De heenreis verliep geheel voorspoedig, eenmaal bij de praktijk begon de ellende...

Het apparaat waarmee de foto's gemaakt zouden worden had het net begeven, dus kon ik weer naar huis... Het ging nog wel even duren voor de volgende bus kwam dus besloten we naar de volgende halte te lopen, aangezien lopen leuker is dan in de middle of nowhere te gaan zitten wachten op de bus.
De volgende halte bleek echter tijdelijk opgeheven vanwege werkzaamheden, hier kwamen we echter niet meteen achter en bijna had ik er doodleuk zitten wachten. Onze wandeling werd dus verlengd tot de volgende halte, waar we eindelijk in konden stappen.

Eenmaal op het station kwamen we erachter dat hier ook wat dingen anders waren,
elke dinsdag en woensdag (jaja, váák) zijn er op het station werkzaamheden werd er omgeroepen. En daarom vertrokken de treinen niet vanaf hun vaste perron, fíjn...
Onze trein zou op 6B komen. Amersfoort zou Amersfoort niet zijn als ook hier weer chaos zou zijn. Op 6A vertrok een rechtstreekse trein naar Utrecht CS. En vlák voor vertrek draaiden ze de plaatsen om en moesten we opeens instappen op 6A. Dit stond níet op de borden en werd alleen omgeroepen, chaos...
We stapten in de goede trein en we zijn aangekomen in ons vertrouwde Den Dolder!

Wéér een avontuur met Amersfoort erbij. Wat mij betreft is niet alleen het station van Amersfoort vaag, maar is gewoon heel Amersfoort (zeker qua openbaar vervoer) één grote chaos.
Deze reis was dus weer
typisch Amersfoort!

maandag 30 oktober 2006

Vliegen met mijn Binkie

Wat is het heerlijk om na een paar dagen weer thuis te komen! Laudine heeft in de tijd dat ik weg was de mannen bijgereden zodat ze niet weer opnieuw hoefden op te starten.

Nou, ze zijn nog prima in orde hoor! Gisteren ben ik met pappa naar het Panbos geweest en hebben we tussen de vele wandelaars, hardlopers, honden en kinderwagens door gereden. Patent was behoorlijk druk, maar toch nog best goed controleerbaar.

Vandaag mocht Patent weer zijn kunsten vertonen in de dressuur, en hij liep helemaal super!

zaterdag 28 oktober 2006

Makkum, tha place to be!

Zoooo ik ben weer terug van weggeweest!

Ik heb vier dagen met acht vriendinnen doorgebracht in een heel lief, klein huisje in het Friese Makkum. We hebben heel veel gedaan en ons prima vermaakt.

Een paar dingen: Zwemmen in het IJselmeer, Strandwandeling gemaakt, kaas- en chocolade fonduen, Ezelen (kaartspel) en nog véél meer.

We hebben heel veel gelachen, weinig geslapen en lekker gek gedaan. Het was super!


Ik ben te moe om nu een heel verhaal te typen, kijk maar voor foto's op mijn picasa webalbum!

dinsdag 24 oktober 2006

Tentamen na de vakantie...

Jaja, meteen na de vakantie mag ik samen met mijn medescholieren uit de bovenbouw lekker meteen tentamen gaan maken.
En heel 5V mag een maatschappijleertentamen maken op dinsdag wat voor 15% van je eindcijfer telt, serieuze koek dus.

En voor dat examen mag je een berg ingewikkelde stof gaan doorploeteren en in je hoofd proppen waar je
U tegen zegt. Het is ook nog eens in hoogbegaafd, politici Nederlands geschreven, dus regelmatig snap je er als 5V leerling echt geen bal meer van (excusez moi)... En dat zorgt wel voor frustratie bij mij.

Opzich ben ik al best ver met leren en gaat 't ook wel goed, maar het is zóveel! Morgenmiddag vertrek ik richting Friesland, waar ik met 7 vriendinnen even 4 daagjes in een vakantiehuisje ga slapen om van daaruit Friesland op z'n kop te zetten. Dat is wel weer goed om even wat frustratie kwijt te raken.

Het wordt gezellig!! En dat tentamen, dat gaat vast wel lukken! In maart/april ergens heb ik een week waar ik
5 tentamens mag maken, da's helemaal erg!

maandag 23 oktober 2006

Pas Ongeldig...

Pfff, wat een )(@*(%$&#(_@()#_(@*% pinpas heb ik zeg!

Vanmiddag heb ik weer even lekker geshopt in Utrecht met een vriendin, helaas was mijn pinpas het er niet echt mee eens... Opzich is de pas nog 1,5 jaar geldig, maar toch deed ie 't niet meer.

Vorige week had ik al een keer gehad dat ie zei 'Pas Ongeldig', maar na een tweede keer doorhalen wel gewoon deed. Vandaag begon hij daar ook mee in een winkel, nadat de verkoper er 'm nog een keer door had gehaald deed ie echter weer normaal en kon ik toch met een gevulde tas de winkel uitlopen.

Wat de pas bij de volgende winkel deed zal ik hem echter níet vergeven... Ik haalde met kloppend hart hem door het apparaat en wonder boven wonder piepte er niks en kon ik gewoon mijn pincode intoetsen. Na op *ja* gedrukt te hebben wachtte ik ongeduldig tot er in beeld verscheen 'u heeft betaald, tot ziens'. Aangezien ik ookal een keer mee heb gemaakt dat dat ding het op een gillen zette, omdat ik 1 Euro te weinig op mijn rekening had staan. Ik wíst nu dat er genoeg op stond, maar toch blijft het spannend.

En plots begon het apparaat weer te gillen! Met deze keer de boodschap 'geen saldo, betaal op andere wijze.' Excusez moi?! GEEN saldo? Ik kreeg een hartverzakking en probeerde het dapper nog een keer... En wéér begon het ding te gillen...

Even later bij de ABN zeiden ze dat mijn pas gewoon in orde was en het gewoon zou moeten doen. Toch heb ik maar een nieuwe besteld, een beetje mij laten schrikken door te zeggen dat ik geen saldo heb... Ik dacht op zn minst dat iemand mijn magneetstrip gekopieerd had, mijn pincode afgekeken en ergens in Takki-Takki land mijn rekening aan het leeghalen was!

zondag 22 oktober 2006

Longeren


Zoo, gisteren heb ik weer heerlijk gelongeerd met de mannen. Laudine wilde foto's maken, dus heb ik alle manieren van longeren die ik onder de knie heb (ahum) eventjes weer uitgeoefend. Ik begon met Patent, eerst even aan de enkele longe zodat Laudine dat op de foto had en daarna mocht hij los. Patent luistert namelijk ontzettend goed naar mijn stemhulpen, en dan vind ik de longe een beetje overbodig. Zo loopt hij ook veel meer op zijn eigen benen en bereik ik volgens mij meer. Echt supergaaf om te doen!

('hele bossen longes in je hand')

Voltrack mocht erna aan de dubbele longe zijn kunsten zien. Ik had dit al een tijdje niet meer gedaan dus was 't wel weer even lastig. Je hebt hele bossen longes in je hand, en dat is best zwaar om vast te houden.
Het leukste met de dubbele longe is een trucje, van hand veranderen! Gisteren dus ook regelmatig gedaan met Vollie, die 't allemaal best vindt zolang ie niet te hard hoeft te werken...
Uiteindelijk liep hij best mooi:

(Voltrack mooi aan het werk)

Posted by Picasa

donderdag 19 oktober 2006

Het verleden, het nu en de toekomst

Oh wat ontzettend gaaf! Vanochtend vond ik een ontzettend leuke verrassing in mijn mailbox...

Op www.futureme.org kun je jezelf (of anderen) een mailtje in de toekomst sturen. De datum waar je het heenstuurt moet minimaal een maand verder zijn en als je eenmaal het mailtje verzonden hebt kun je het niet meer teruglezen.
Als je een geregistreerd gebruiker bent kun je wel zien welke titel het mailtje heeft, wanneer je het geschreven hebt en wanneer het verstuurd wordt. Sinds begin dit jaar ben ik een geregistreerd gebruiker en heb ik een stuk of 6 mailtjes gestuurd.
En een ervan heb ik in het engels geschreven en toegestaan dat iedereen 'm op Futureme.org kan lezen. Je kunt namelijk tussen de mailtjes die als 'public' zijn gemarkt door hun schrijvers random mailtjes lezen. Op die manier is het erg moeilijk om je eigen brief weer terug te vinden, maar kun je wel iemand anders' verhalen lezen.

Momenteel zijn ze bezig om een boek samen te stellen van deze publieke mailtjes, ze hebben gekeken naar welke de hoogste rating heeft en zoals het mailtje zei minder dan 1 % van de publieke mailtjes geselecteerd. De schrijvers van deze mailtjes hebben ze een mailtje gestuurd om te vragen of ze het goedvinden of het in het boek komt.

En je raadt het al: I'm one of them! Met veel moeite heb ik mijn eigen verhaal net teruggevonden en eerst twijfelde ik zelfs nog of het wel van mij was... Het engels was wel behoorlijk vloeiend? Maar het is werkelijk waar, het was de mijne! Tussen allemaal brieven van mensen die Engels als eerste taal hebben, brieven van mensen die veel ouder zijn dan ik (en dus beter in engels?), de mijne zit erbij! Ik vind het echt ontzettend leuk en hoop dat mijn brief ook daadwerkelijk in het boek komt.
Het is voor mijzelf ook weer een teken dat ik niet helemaal gek ben als ik erover denk om misschien Journalistiek te gaan studeren of in ieder geval een poging te doen tot het schrijven van een boek. Blijkbaar kan ik zelfs met mijn engelse woordenschat een mooie brief/verhaal schrijven!

Leukste stuk van de hele brief (ja, de rest verklap ik niet, eerst even hopen dat het gepubliceerd wordt in dat boek!):

From the one who knows you better than anybody in the entire world,

You!

maandag 16 oktober 2006

Verzamelen en middendraf

Patentje liep vandaag weer geweldig! In het begin was hij wat kijkerig, maar de laatste tijd rijd ik hier steeds makkelijker aan voorbij?!

Na zo'n 10 minuten was hij geconcentreerd aan het werk en uiteindelijk heb ik hem ongeveer een kwartier echt hard laten werken. En hij gedroeg zich werkelijk perfect. Ik kon hem zonder al te veel problemen heel erg terugnemen waardoor hij flink moest verzamelen en werken. Dit deed hij nagenoeg zonder protest! En als ik hem daarna flink liet strekken schoot hij als een pijl uit een boog over de lange zijdes, terwijl ik nog steeds voelde dat zijn kont het werk deed en hij dus niet uit elkaar viel.

Ik ben helemaal blij, de paarden lopen allebei werkelijk fantastisch en het wordt alleen maar beter!

zaterdag 14 oktober 2006

Presenteren

Zo, de stressvolle schoolweek zit erop. Ik heb nog even hard gewerkt, maar aan het eind van de week heb ik besloten dat ik me niet meer echt ging haasten. De kwaliteit van het werk vond ik belangrijker, en ik had gisteren een presentatie die voor mijn eindcijfer meetelde. Dát is natuurlijk helemaal belangrijk!

Hierdoor heb ik waarschijnlijk best veel achterstand op mijn verslag, maar ach. Het geeft niet zo volgens mijn mentor, en ik weet ook dat het volgende week alweer véél minder is.

Deze presentatie waar ik het net al over had heeft vooral veel tijd gekost. Samen met een klasgenootje moest ik het nieuws van 5 Oktober tot 10 Oktober volgen en over een van de nieuwsonderwerpen die voorbij kwam achtergrond informatie zoeken en het presenteren voor de klas. Wij besloten het over de olietanker 'Probo Koala' te doen.

Donderdag heb ik mijn deel van de presentatie nog een paar keer aan mezelf verteld en uiteindelijk had ik het idee dat ik het behoorlijk goed kende. Toch is het altijd nog spannend om het dan in 't echie te doen. Het moment dat we voor de klas zouden staan en zouden beginnen met praten naderde, en toen het eenmaal daar was vond ik het nog leuk ook! Voor het eerst was ik niet zenuwachtig en ging het me best goed af. Nog wel zo nu en dan het bekende ge-euhhh, maar ook dat viel me nog reuze mee. Ik kon het bijna zonder mijn papiertje en stond daardoor ook vol vertrouwen te praten.

Ik had het idee dat de klas het nog best boeiend vond, of ze zijn gewoon aardig geweest natuurlijk hè ;) De leraar moet het cijfer nog even berekenen, maar zei al wel dat het waarschijnlijk een best hoog cijfer was. TJAKKA!

maandag 9 oktober 2006

Coming up: stressvolle schoolweek!

Jaja, ook ik moet eraan geloven. Vijf keer per jaar krijg ik een rapport van school, er wordt dan een bepaalde peildatum tot de stressvolle peildatum gebombardeerd en alles wat je vóór en op die dag nog inlevert of doet op school telt nog mee voor je verslag. Kortom: dat levert vijf keer per jaar een week vol met proeven, stress en werken aan school tot 's avonds laat op.

Natuurlijk hebben we daarnaast ook nog weken waarin we tentamens krijgen, deze zijn zo nodig nog erger omdat je weet dat die gegevens uiteindelijk op je eindlijst belanden. Die heb ik over 2 weken, als ik ben uitgerust van deze stressvolle laatste week van het 'eerste pensum'...

Vandaag begon het meteen goed, overdag hadden we geen gewone school omdat ze het nodig vonden ons cultureel een beetje bij te spijkeren. In Zeist moesten we bij allerlei culturele instellingen op bezoek en daar verschillende workshops volgen. De eerste paar dingen die ik deed met mijn klas waren behoorlijk lachwekkend, zelfs onze begeleidende leraar zag het nut er niet echt van in.
Gelukkig sloten ze de dag leuk af met een leuke voorstelling in Figi, van de cabaretgroep 'Op sterk water'.

Helaas werd mijn redelijk rustige schooldag verpest bij thuiskomst, ik moest nog een enorme berg werk doen voor een natuurkundeproef die ik morgen heb. Het was dus de hoogste tijd om mijn eerste huiswerkbui van het jaar te krijgen en als een echte nerd me niet te laten afleiden door de leuke dingen om mij heen. WERKEN moest ik! Nou, dat heb ik gedaan. Ik heb het af!

De prijs die ik hiervoor betaalde was de paarden een dag vrij geven, iets wat ik helemaal niet graag doe maar helaas is het soms noodzaak. Nu maar hopen dat ik morgen wel gewoon kan rijden en niet als een bezetene aan mijn schoolwerk moet...

vrijdag 6 oktober 2006

Studeren

De laatste tijd ben ik heel veel aan het kijken naar wat ik eigenlijk wil gaan doen na 6Vwo (even voor de duidelijkheid: ik zit pas in 5Vwo hoor). Vorig jaar wist ik nog zeker dat het diergeneeskunde zou worden, ik zou wel even de gemiddelde 8 halen en dan zonder problemen diergeneeskunde gaan studeren hier in Utrecht.

Nu denk ik er echter heel anders over. Door een ontzettend gave stage in April dit jaar ben ik er anders over gaan denken. Samen met een vriendin heb ik een weekje mogen meelopen met onze eigen dierenartsen van de Universiteits Kliniek paard (en vooral de Ambulante afdeling, die ook hierthuis komt!).

Momenteel staan Architectuur en Marketing Communicatie bovenaan mijn lijstje, maar Journalistiek volgt op de voet. Behalve de vraag wat? vraag ik me ook steeds meer af waar?
Doordat je nu je beurs (gedeeltelijk?) mag houden als je naar het buitenland vertrekt zie ik dat ook wel zitten. Maarja, dan natuurlijk wel meteen bij een van de beste universiteiten van de wereld! En kort geleden bleek uit een onderzoek dat de Nederlandse Universiteiten ook hoog scoren, dus waarom zou je nog weggaan? Zeker omdat bij de echte toppers het goud kost en het ontzettend moeilijk is om binnen te komen.
Maar wellicht ga ik na de 6e nog wel een poging doen om bij Cambridge binnen te komen!

Dan is een gemiddelde 8 voor mijn VWO eigenlijk nog steeds wel erg handig...

donderdag 28 september 2006

Een dood spoor

Na een crematie vlakbij IJmuiden moesten mamma en ik met de trein naar huis. Pappa had een afspraak en moest daar snel met de auto heen. Nou, het was opzich prima te doen, overstappen met goede aansluitingen etc, dus leek het geen enkel probleem!

Aangezien de paarden 'alleen' thuis waren wilde ik snel naar huis. Dus besloten we in plaats van via Baarn te gaan (daar heb je álle tijd om over te stappen) via Amersfoort te gaan. Dit was ook op 9292ov.nl aangegeven als een mogelijke verbinding, maar dan had je maar heel kort de tijd om over te stappen. Mamma had al weleens iets dergelijks gedaan via Amersfoort en zei dat het te halen was. En aangezien we 20 minuten eerder thuis zouden zijn besloten we het te doen.

Op station Amersfoort kwamen we er echter achter dat dat het meest vage station van Nederland bleek te zijn. Alleen geschikt voor als je naar Groningen wil, verder moet je er gewoon niet heengaan. De trein die we moesten hebben ging namelijk wég toen wij aankwamen, exact dezelfde tijd. Een onhaalbare overstap voor een normaal mens dus.

Ach, jammer als je de trein niet haalt, dan maar nog een halfuurtje wachten dachten wij... Maar wat bleek? Buiten de spits gaat er maar 1 keer per uur een stoptrein naar Utrecht CS! Tja... Het enige wat we nog konden doen was wat te eten kopen, snuffelen in de boekenwinkel, in het zonnetje zitten en Cappuccino drinken.

Na een uur wachten kwam eindelijk de juiste boemeltrein weer, en na 6 minuten in de trein zitten waren we dan eindelijk weer op ons eigen station Den Dolder. Alleen nog maar een stukje lopen. Uiteindelijk hebben we er maar liefst 3 uur over gedaan... Mijn conclusie: Amersfoort is het vaagste station van Nederland en wij zijn de blondste treinreizigers van vandaag!

donderdag 21 september 2006

Freestyle Patent

Ja, Patent is een geweldig paard. Soms denk ik even dat ik misschien maar beter een getalenteerd endurancepaard moet gaan zoeken om voor de sport te gaan, maar op dagen als vandaag weet ik weer waarom ik dat niet doe en absoluut niet wil.

Patent is mijn maatje, mijn partner in crime, mijn held op sokken en nog veel meer wat ik niet kan beschrijven. Er zijn dagen dat hij het bloed onder mijn nagels vandaan haalt, dat ik wanhopig me afvraag of ik ooit wel zal doordringen tot Patent. Soms krijg ik het idee dat ik eigenlijk nog niet echt kan rijden en dat ik dat pas kan als ik alles kan met Patent.

En op dagen als vandaag ben ik iedereen dankbaar die me aan Patent geholpen heeft. Mijn ouders, Robbie Den Hartog die zei dat hij echt een paard voor mij was en alle mensen die dachten dat hij ringworm had en hem daarom niet kochten.

Ondanks als zijn pech is hij mijn geluk. Voltrack is mijn wedstrijdpaard die ongelofelijke dingen doet, maar Patent is op dagen als deze zo open tegenover mij. Hij vertrouwt me dan helemaal en ik hem. En dat heeft prachtige dingen tot gevolg.

En dit soort dagen zorgt ervoor dat ik doorrijdt op dagen dat het minder gaat, dat ik dan niet meteen mijn geduld verlies. En zo leer ik nog eens veel meer! Patent en Voltrack zijn mijn helden!

woensdag 13 september 2006

Zeilen in Wijk

Zo, gisteren gingen wij als superbrave meisjes eens een dagje wat eerder naar huis... Het was zulk lekker weer en we wilden graag nog een keer gaan zeilen.

Met z'n allen naar Wijk bij Duurstede en vanaf daar met het bootje van Mari gaan zeilen.

Samen met Mari en Marleen, die-hard fietsers en inwoners van Wijk bij Duurstede =P, besloten Maite en ik ook erheen te gaan fietsen... Dat is dus zo'n 20 km...

Daarna de hele middag gezwommen, gezeild en gezond op een strandje. Veel gelachen en genoten van 't weer, en daarna weer het hele eind terug fietsen met z'n tweeën. De heenweg hadden we allebei best lang gevonden, en we hadden ons al voorbereid op een echte bikkeltocht... Maar doordat we de hele tijd heel serieus aan het praten waren, waren we in no-time weer in ons 'eigen gebied'! Zonder dat we het eerst door hadden passeerden we alweer een bordje 'Driebergen Rijsenburg' om iets later te bedenken dat dat betekende dat we er alweer bíjna waren (ja, ik moest nog een halfuur ofzo, maar we waren iig over de helft =D).

Het was echt ontzettend gezellig en we hebben veel gelachen. Zo nu en dan een dagje zónder paarden is ook niet geheel onbelangrijk!

Zometeen mag ik weer hard aan de bak, met nog wat spierpijn van gisteren (achterover uit de boot hangen en 4x zoveel fietsen als normaal zorgt wel voor wat spierpijn!). Varuna komt zometeen en we gaan eventjes een uurtje zwaar dressuren!

dinsdag 29 augustus 2006

Na zonneschijn komt regen

Ja, de titel klopt hoor. Deze keer was het gezegde even andersom. Gisteren hebben pappa en ik eindelijk weer een keer sámen een wedstrijd gereden. We reden in Kootwijkerbroek de 55 km.

Het gehele eerste rondje ging perfect, we wilden rond de 15 km/h rijden en we reden uiteindelijk precies 15 km/h op één minuut na!

We begonnen aan het tweede rondje dan ook vol vertrouwen, maar toen stortte het hele kaartenhuis echter in... Allereerst reden we verkeerd, waardoor we ongeveer 10 km hebben omgereden. En daarna kwamen we terecht in een enorme onweersbui, ik heb nog nooit meegemaakt dat het zo hard regende...
We hadden nog maar zo'n 20 meter zicht en hoorden en zagen het knallen en flitsen recht boven ons. De paarden liepen ondanks dit noodweer gewoon door, wat mij wel verbaasde want normaal is een dood stuk hout al genoeg om de bosjes in te vliegen. Dat zijn dingen om te onthouden, onbeschrijfelijk gewoon!

Na een kwartier à halfuur regenen hield het eindelijk op en gingen we even stappen. Bij het aandraven merkte ik dat Patent niet goed liep en was het echt afgelopen. Na ons door zoveel heengeslagen te hebben ging het dan toch mis. En dat was wel erg jammer.
We hebben maar meteen opgebeld en opgegeven. Even later kwam mamma met de trailer en konden we - na ze voor transport te hebben laten keuren op het wedstrijdterrein - op naar huis met een auto vol stinkende, natte troep.

Een behoorlijk zure afloop, maar ondanks dat hebben we lekker gereden! De paarden liepen in het eerste stuk echt geweldig, we hebben er allemaal - de paarden ook - van genoten!

donderdag 24 augustus 2006

Zware dressuurles

Gisteren heb ik weer dressuurles van Varuna gehad. Halverwege had ik al behoorlijk lang op Voltrack gezeten (inclusief warmrijden) dus was ik al redelijk moe.

Aan het einde was dat ook te merken. Ik wilde nog wel, maar kon me niet meer zo goed focussen. Daarom liep Patent gewoon goed, niet bijzonder. Maar Voltrack liep werkelijk fantastisch. Hij was heel stabiel, liep bijna continu nagefelijk en ik kon zelfs versnellen in de draf!
Het was een heerlijk lesje!


En nog iets anders wat zeker gemeld moet worden: afgelopen maandag was het WK Endurance in Aaken. Als beste Nederlandse is Jeanne Linneweever met Riki's Macho Man (v. Drug!
Ook Voltrack's vader!!) als 16e over de finish gekomen met een gemiddelde snelheid van 15,8 km/h. Je kunt niet anders zeggen dan dat ze ontzettend goed gereden hebben, heel constant en met een prachtig gemiddelde. Jeanne heeft er ontzettend hard voor gewerkt en heeft het dan ook meer dan verdiend! Daarom mijn felicitaties!

Voltrack en Macho op de Fasnatrail dit voorjaar.
Voltrack is uit 1996 en Macho uit 1993.
(foto: Laudine Fuld)

zaterdag 19 augustus 2006

Hardlopen

Alweer meer dan een jaar geleden liep ik best aardig hard. Zo'n 3x per week liep ik 4 km. Maar na een tijdje kreeg ik last van mijn knieën en bleek dat te komen door het paardrijden (wat zich dus bij het hardlopen uitte). Ik heb er oefeningen voor gekregen, maar deze zijn behoorlijk pijnlijk en de verbetering is niet snel te merken. Daardoor moet je ook behoorlijke discipline hebben om deze oefeningen dag in dag uit te doen... En helaas kan ik dat telkens maar periodes opbrengen (ja, heel slecht ik weet het.).

Ik ben deze zomer weer begonnen om echt mijn hardloopconditie weer op te bouwen. Bang dat ik weer last van die blessure krijg doe ik heel voorzichtig en tot nu toe gaat het goed! Verder loop ik meestal in het bos, omdat ik het lichter vind lopen.
Vandaag heb ik eindelijk weer eens een echt serieuze afstand gelopen. Ik heb geen idee hoelang het is, maar in totaal was ik zo'n 40 minuten weg (inclusief een wandelpauze in het midden en aan het einde.)! Ik loop zelf in het bos waar we ook met de paarden trainen, en meestal loop ik op de wandelpaden die in de buurt van het ruiterpad lopen. Voor mij is het een ontzettende overwinning dat ik al zover kom tov het paardenrondje (wat nog vééél langer is =D dat kan ik nog lang niet zelf lopen.).

Echt een heerlijk gevoel om je eigen grenzen te verleggen, op je eigen benen door het bos te rennen en steeds verder te komen! Nu het nog volhouden als ik weer naar school ga en het weer minder licht wordt... Maar dat moet toch lukken?!

zaterdag 12 augustus 2006

NAT

Zojuist ben ik met mamma naar de trekkerdag in Soest geweest (www.trekkerdag.nl). Er was namelijk ook een tocht met oldtimer trekkers, en aangezien we zelf een Massey Ferguson 35 (een zogenaamd goudbuikje) hebben, gingen we eens even kijken of er daar nog meer stonden.

En ja hoor, een stuk of 8 Massey Fergusons hebben we wel gezien, 35's, één 20 en een 30. Erg leuk om anderen te zien, want we zagen meteen dat onze goudbuik toch best mooi is opgeknapt. Maar een paar van de trekkers die daar stonden waren mooier opgeknapt dan die van ons! (Wij hebben het niet zelf gedaan hoor, dus de eer gaat naar iemand anders =D)

Op de heenweg hadden we prachtig weer (we waren op de fiets), maar op de terugweg kwam het met bakken uit de lucht... Nog voor we goed en wel het terrein áf waren... was ik al nat...
Eenmaal onderweg stroomde het water uiteindelijk van mijn broek (we waren optimistisch zónder regenbroek gegaan...) en sopte ik met mijn voeten in mijn schoenen...

Nu ben ik gelukkig weer lekker droog :)

Vorige week: Voltrack overwint de Utrechtse Heuvelrug!

Pappa en Voltrack aan het begin van de wedstrijd. - Martijn Beurze

Vorige week zaterdag zijn we met Voltrack naar Maarsbergen gegaan, een klein stukje rijden voor ons. Daar was een endurance wedstrijd waar pappa met Voltrack de 56,5 km gereden heeft.

Door de regenval gedurende de week ervoor waren delen van het parcours helemaal weggespoeld en was het zwaar rijden. Voltrack heeft het hier en daar ook zeker moeilijk gehad om de heuvels op te klauteren. Maar uiteindelijk is hij keurig over de finish gekomen in galop met een hartslag van 72 en een halfuur later had hij alweer 52. Met een snelheid van tegen de 12 km/h hebben ze het zeker netjes gedaan. De rest van het deelnemersveld heeft het namelijk ook zwaar gehad, de winnares heeft 'maar' 15,1 km/h gereden terwijl normaal de winnaars toch rond de 16-17 km/h rijden.

Het was een goede training voor Voltrack en we hebben gezien dat het een prachtig trainingsgebied is waar we wellicht vaker heen zullen gaan!


vrijdag 4 augustus 2006

Plassentraining

Voltrack houdt er nooit zo van om natte voetjes te krijgen. De zee is het allerengst, want dan komt 't water op je af! Maar plassen ontwijken is ook een van zijn specialiteiten, ik heb weleens met mijn knie tegen een boom gezeten toen hij uit een plas sprong en ben ook weleens bijna zónder hem in een plas geland...

Daarnet in het bos had hij weinig uitwijkmogelijkheden... Het bos was nat, natter, natst. We reden niet op een pad, maar in een soort rivier met hier en daar een zandbank. In het begin zat Voltrack nog wat te piepen en probeerde hij nog door de bosjes te gaan, maarja dan werd je ook nat! Uiteindelijk gaf hij het maar op en kon ik met hem door alle plassen heen draven en galoperen. Geweldig, dat opspattende water! Het is echter wel best gevaarlijk, omdat ik dus niet goed de bodem kon zien en sommige stukken in het bos glad waren. Maar we zijn weer heel teruggekomen ;)

donderdag 3 augustus 2006

Back in business!

Het is alweer 1,5 week geleden dat Patent zijn kogel verdraaide tijdens de training. In de tussentijd heb ik met hem gestapt en hem in het begin ± 5x per dag in het ijs (Iceboots van Snugpax) gezet en regelmatig ingesmeerd met Arnika Tinctuur.

En vandaag was het dan zover, we gingen weer gewoon rijden. Ik was een beetje bang dat hij wat fris zou zijn en niet gewoon rustig zou willen doen, maar het ging prima. Ik had besloten om hem vandaag eerst eens even rustig te dressuren om gewoon te zien of zijn been écht goed was (ook in de kleine voltes ed) en te zien hoe het met zijn algemene soepelheid gesteld was. En ik moet zeggen dat ik aangenaam verrast was! Hij was wel wat traag, maar opzich gewoon nog steeds soepel en volgens mij is zijn been weer helemaal tiptop in orde!

Kortom: we zijn weer
back in business met Patent!

zondag 30 juli 2006

Stappen

Vanochtend heb ik met Patent een rondje over straat gestapt. En dat stappen brengt altijd herinneringen bij me naar boven.

Bijvoorbeeld ongeveer 1,5 jaar geleden toen ik in Maart met Patent heel veel stapte vanwege zijn herstel van een griffelbeenfractuur. Ik heb toen het één week gepresteerd om vóór school een uur met hem te stappen (ja, kwart voor 7 het erf af en als ik terugkwam in een kwartiertje snel omkleden ed en op de fiets springen om naar school te gaan) en dan na school ook nog een uur. Het was heel bijzonder om zo vroeg hier over straat te gaan.

Verder zie ik de buurt vanaf een paard altijd veel beter. Ik heb enkele buren leren kennen omdat ik daar zo vaak langskwam en probeer nog altijd meer mensen te leren kennen. Dit is een redelijk 'gesloten' buurt, waar je je buren niet zo gemakkelijk leert kennen en ook niet voor een kopje suiker naar de buren gaat. Ik vind dit altijd heel jammer en probeer de mensen 'achter het hek' te leren kennen.

Ja, het heeft wel wat aparts... Met je maatje lekker buurten!

woensdag 26 juli 2006

Paarden masseren

Gisteren kwam een boekje binnen dat mijn vader had besteld, paardenmassage. Allemaal uitleg over het masseren van je eigen paard, wanneer je het kunt doen en waar je voor moet oppassen.

Ik heb het allemaal doorgebladerd en gelezen en vanochtend het uitgeprobeerd op Voltrack. En hij vond het heerlijk, ik mocht zelfs rustig aan zijn hoofd zitten, iets dat hij normaal liever niet heeft. Aan het einde stond hij met zijn hoofd helemaal naar beneden gezakt en zijn ogen halfdicht te genieten.

Een tip om te lezen!

Paardenmassage - Renate Ettl
Isbn: 9058771814

zondag 23 juli 2006

Brokkenpiloot Bats

Patent heeft vandaag echt pure pech gehad tijdens de training. Al op de terugweg heeft hij ergens zijn kogel waarschijnlijk verdraaid en is hij kreupel gaan lopen.

Mijn vader is met Voltrack snel doorgereden naar mijn moeder (die ons aan het groomen was) om te regelen dat zij Patent en mij met een trailer op kon halen. En ik ben naar een parkeerplaats vlakbij gestapt en heb daar gewacht tot ze kwam.

Thuis hebben we hem meteen helemaal nagekeken en geconcludeerd dat het waarschijnlijk om een verdraaiing ging. Gelijk meer dan een halfuur ijs om zijn benen gedaan en hem in de wei gezet zodat hij kan wandelen. We doen hem vandaag nog een paar keer in het ijs, in de hoop dat we daarmee zorgen dat het sneller overgaat. Het valt me nog mee, want in de wei liep hij gewoon goed.

Nu maar hopen dat de brokkenpiloot snel weer op de been is!

woensdag 19 juli 2006

Een Spaans rooster en een tropenoutfit

Patent en ik vanochtend

Nu met het warme weer probeer ik toch gewoon door te rijden. Maar dan wel met een ietsje aangepaste dagindeling. Een soort variatie op het dagelijks leven van Spanjaarden, vroeg eruit en 's middags siësta.

Ik rijd normaal ook meestal 's ochtends, maar nu rijd ik extreem vroeg. Vanochtend om 7.00 ging ik de eerste opzadelen en om 9.30 had ik twee paarden gereden. Precies op tijd klaar, want de zon was al zo hoog dat de bak nog maar voor een klein deel in de schaduw was.

Verder heb ik mijn rijkleding ook enigzins op het weer afgestemd. Een helm vind ik met dit weer erg warm, maar toch doe ik er meestal een op. Behalve als ik weet dat de kans vrij klein is dat er iets zal gebeuren, zoals nu. Thuis veilig in de bak, paarden zijn gemoedelijk en ik was ook niet van plan ze echt heel erg moe te maken (dan gaan ze vaak wat protesteren). In het begin had ik nog geen zonneklep op en bleek een zonnebril niet afdoende te zijn. Maar met zonneklep was het prima te harden!

Ook voor de paarden natuurlijk een extra beloning na het rijden, een heerlijke douche waarbij je de baas óók nat mag maken =D

zondag 16 juli 2006

We zijn er weer!

Het is een gewoonte geworden, en daarom gingen we ook vandaag weer vroeg weg. (ik hoop overigens dat het snel weer een keer gaat regenen... We hebben bijzonder weinig gras en alles is zo ontzettend stoffig...). En na maanden trainen zijn we weer op het niveau dat Voltrack zo'n 2 jaar geleden had... We hebben weer een uur achter elkaar gegalopeerd. En Patent kon het nog prima aan, hij had nog alle tijd om 2x de bosjes in te springen.
Toen we thuiskwamen was hij wel behoorlijk moe, volgens mij kwam dit voornamelijk omdat hij zo eigenwijs was geweest nauwelijks te drinken onderweg. Tja, eigen schuld dikke bult! En op deze manier leert hij het vanzelf.

Morgen ga ik ook weer even de deur uit, even weer wat anders doen dan de paarden. Ik ga bij een vriendin logeren hier vlakbij, lekker samen winkelen enzo. Ik vind het heerlijk om zoveel met de paarden te doen (in feite de hele dag ermee bezig te zijn), maar het is ook lekker om er soms even helemaal van weg te gaan. Ik ga meestal maar kort hoor, een nachtje logeren of een dagje weg, maar dat is al genoeg. Langer hoeft het ook niet te worden, want dan ga ik het missen. Ja, dan mis ik het om onder het stof te zitten, om de paarden te voeren en het allermeeste mis ik het werken met ze. Heerlijk, om op een paard te zitten, beide nat van het zweet en het stof aan je te voelen kleven. Maar wel met een voldaan gevoel, je gaat tot het uiterste en daar wordt je voor beloond.
Hetzelfde heb ik met hardlopen. Het zweet op je huid voelen prikken, zwaar ademen, je benen zwaar voelen worden en tóch... nog
éven doorgaan!

vrijdag 14 juli 2006

Eigen Conditie

Behalve dat de paarden goed getraind moeten zijn, mag ik ook wel mijn steentje bijdragen. En ik zal dan ook maar meteen toegeven dat mijn eigen conditie niet zoveel bijzonders is. Ik doe wel wat hoor, maar eigenlijk stelt het helemaal niks voor.

En daar ga ik vanaf nu verandering in brengen, want volgend jaar wil ik eigenlijk wéér met Voltrack 125 km rijden en dan gaan we het natuurlijk béter doen!
Zeker nu ik zomervakantie heb heb ik alle tijd. Gisteren ben ik zegmaar begonnen met het verbeteren van mijn eigen conditie, om mee te beginnen heb ik mezelf verplicht minstens een halfuur iets aan beweging/sport te doen naast het paardrijden. Gisteren voelde ik me behoorlijk sportief aan het einde van de middag =D (terwijl het nog steeds niet zoveel voorstelde). Ik had het volgende gedaan:
* 3 km 'hardgelopen' op onze crosstrainer
* 20 baantjes gezwommen (niet in een wedstrijdbad hoor, een klein zwembad)
* 100x gesprongen op de trampoline
en natuurlijk nog paardgereden, 3 kwartier flink gedressuurd met Patent.

Nu nog volhouden natuurlijk!

donderdag 6 juli 2006

Keihard werken met een glimlach

Eens in de twee weken heb ik dressuurles. En daar gaat het er meestal behoorlijk fanatiek aan toe. Mijn instructeur en ik willen in dat ene uurtje allebei er zoveel mogelijk uithalen. Soms zie ik het niet helemaal zitten omdat het gewoon nét niet lukt en dan weet mijn instructeur mij weer goed te motiveren zodat het uiteindelijk net wél lukt.

Gisteren had ik weer les, in de benauwde namiddag. Voordat ik erop stapte dacht ik dat het nog wel zou meevallen qua warmte, maar daar had ik me toch lichtelijk op verkeken. Na een korte tijd zat ik (en het paard) al wat te hijgen en voelde ik al mijn spieren zwaar worden.
Maar met de gedrevenheid van mijn instructeur en ik zorgde ervoor dat uiteindelijk de paarden nog erg goed liepen. Eindelijk kan ik nette overgangen rijden. Vroeger nam ik er niet echt de tijd voor maar nam ik ze gewoon meteen terug. Terwijl tegenwoordig ik rustig me zwaar maak en onder me het paard al terug voel komen en dán pas de werkelijke overgang maak. Een heerlijk gevoel is het om dat paard onder je te voelen sluiten!

Na het harde werken heb ik de paarden even lekker afgedouched en mochten ze nog weer de wei in.

donderdag 29 juni 2006

Koele Ochtenduren

Met dit heerlijke zomerse weer probeer ik altijd om te rijden als het nog een beetje lekker koel is. Als er nog wat schaduw is, en het nog niet heel erg stoffig is. Meestal doe ik dit 's ochtends, hetgeen niet zo vreemd is aangezien ik een behoorlijk ochtendmens ben.

Vanochtend ben ik met Patent een rondje door het bos wezen rijden. En het was heerlijk. Nog lekker rustig in het bos en heerlijk koel. Patent had er zin in (en ik ook), dus ging het lekker hard. Maar het mooie is dat Patent dan nog wel heel erg goed luistert, en ik hem op mijn stem en zit weer terug naar stap kan nemen (soms gaat het wel moeilijk hoor).
Op ons 'galoppad' gingen even alle remmen los en vlogen Patent en ik over het pad. Afgelopen Zondag was ik ook met mijn vader naar de Soesterduinen geweest. Hier doen we vaak intervaltraining en dan gaat het écht hard. Vooral op ex-renpaarden is het fantastisch. Je gaat veel harder dan met andere paarden, maar daarbij komt ook nog eens dat het beter controleerbaar is. Patent krijg ik met een kleine ophouding op de teugels alweer terug.

Er gaat niets boven je dag op zo'n manier beginnen!

zaterdag 24 juni 2006

Hoefscheuren

Patent is opzich een geweldig paard om mee te rijden. Maar helaas heeft hij een groot ander probleem. Hij is zo breekbaar als het maar zijn kan, en dan voornamelijk zijn hoeven. Bijna elk jaar hebben we wel een hoefscheur, en momenteel heeft hij er maar liefst 3... Eentje is al bijna een jaar oud en is eigenlijk al uitgegroeid, de ander is van begin dit jaar... En gisteren heeft de hoefsmid een nieuwe gevonden...

Een beetje moedeloos wordt je er wel van hoor. Braaf elke dag 't paard biotine geven, elke dag zijn hoeven insmeren en niet op asfalt draven... En dan nóg krijgt hij het voor elkaar om hoefscheuren te krijgen! Helaas heeft elk paard wel een mankement, en opzich heeft hij hier geen last van. We gaan ook deze hoefscheur er weer met veel zorg uit laten groeien. En dan maar hopen dat er niet zo snel meer nieuwe komen!

Gisteren heeft Laudine ook foto's gemaakt van de dressuurles (zal later nog wel een foto toevoegen), en ik moet zeggen dat het er best aardig uitziet... Behalve mijn beenhouding (voornamelijk op Voltrack, daar moet ik het meeste bijdrijven). Ik weet dat die erg slecht is, maar toch, als je dan op foto's je benen zo ongeveer bij zn liezen ziet wiebelen schrik je er toch weer een beetje van. Met hard oefenen gaat het vast steeds beter!

dinsdag 20 juni 2006

Dansen in het stof

Doordat het nu weer echt zomerweer is, en er weinig regen valt, is de bak behoorlijk stoffig. Elke keer voor ik ga rijden sproei ik minstens een kwartier, maar als ik eenmaal warmgereden heb is het alweer stoffig. Maar desondanks is het nu heerlijk om te rijden, zowel in de bak als het bos. Het weer is perfect (niet te warm) en de paarden zijn weer lekker op conditie.

De paarden lopen momenteel overigens echt super in de dressuur. Ze zijn beiden lekker soepel en willen graag werken. Ze hebben natuurlijk wel hier en daar nog verbeterpunten, maar dat zal altijd wel blijven. En op die manier blijft het tenminste ook altijd een uitdaging!

Vandaag heb ik met Patent gereden, na de training heb ik hem even lekker afgespoten. Wat dat betreft is Patent wel weer een lekker apart paard, hij vindt het héérlijk en staat altijd met zijn hoofd naar beneden te snuffelen aan de plas water onder zich. Soms ziet het eruit alsof hij elk moment door zijn knieën kan zakken om te gaan rollen.
Zelfs water over zijn hoofd spuiten vindt hij prima, als het hem te gek wordt doet hij zijn hoofd omhoog en probeert hij te drinken.

Vanaf vandaag heb ik overigens ook vakantie! Gisteren en vandaag heb ik Franse examens gehad (lezen en luisteren) en ik heb er wel een goed gevoel over. Helaas krijg ik mijn cijfers pas over 1-2 weken te horen... Maar dat mag de pret niet drukken, vanaf nu kan ik weer elke dag lekker vroeg rijden en genieten van het heerlijke weer!

woensdag 14 juni 2006

Einde schooljaar!

Vandaag was het dan zover, de laatste 'peildatum' van het jaar. Alles wat je vandaag nog afmaakte of inleverde telde nog mee voor het eindrapport. De rest van deze week heb ik nog gewoon school en dan volgende week... Heb ik op maandag en dinsdag Frans examen...
Gelukkig is mijn gemiddelde cijfer voor Frans deze periode wel wat omhoog gegaan dus denk ik dat ik de examens ook wel ga halen.

En dan op naar de 5e! Wat gaat het alweer snel hè, ik kan me nog herinneren hoe het was om voor het eerst op zo'n 'grote' school te komen en hoe ik begin dit jaar weer in een (bijna helemaal) nieuwe klas kwam. Ik word nog eens groot!

zaterdag 10 juni 2006

Paarden wassen

Nu het weer lekker zomerweer is, mogen de paarden na het rijden weer zo nu en dan 'onder de douche'. En vooral Patent is hier helemaal dol op. In het begin kijkt hij een beetje zenuwachtig als hij het water de put in hoort lopen, maar als hij eenmaal lekker nat is en uit de slang mag drinken is hij ontzettend blij. Soms heb ik zelfs het idee dat hij wil gaan liggen op het plein om in het waterplasje te gaan rollen...

En het gekste; hij vindt het héérlijk om zijn hoofd naar beneden te doen en water vanaf zijn nek over zijn hoofd te laten stromen... Tja, verschillen moeten er zijn hè!

Het wassen hoef je trouwens níet te doen om ze schoon te krijgen... Na het wassen gaan ze zo snel mogelijk in het zand liggen rollen, zodat ze eruit komen te zien als een kroket vol met paneermeel... Dat doen ze niet één keer, maar minstens 3 keer. Van achter tot voor onder het zand, volgens mij zelfs in hun oren... Het zou me niet verbazen als nijlpaarden ook verre familie van paarden zouden zijn, want zet Patent in een rivier en hij is een gevlekt nijlpaard. Alleen de vele kilo's ontbreken nog!

zondag 4 juni 2006

Bitloos met bit

Sinds een tijdje (paar jaar) rijden wij met Voltrack bitloos in het bos (zie: Dr. Cook). Patent heb ik in de zomer ook bitloos, maar in de winter is meneer helaas zo enthousiast dat ik me er niet helemaal prettig bij voel om bitloos te gaan.

Na alweer een hele tijd mét bit te hebben gereden op Patent, besloot ik vandaag weer eens bitloos te gaan. Maar, om niet teleurgesteld te zijn en toch lekker te rijden, ik ging óók met bit.

Met twee teugels rijden is nooit echt mijn talent geweest, maar op deze manier kon ik weinig fout doen. Eigenlijk het gehele trainingsrondje heeft de teugel van het bit in een boogje gehangen. Patent was ontzettend braaf en enthousiast, schoot wel een paar keer opzij maar luisterde keurig naar mijn hulpen.

Wellicht ziet hij de volgende keer, als ik écht zonder bit ga, wel zijn kans om lekker gek te doen. Maar ik denk dat hij ook dan zich goed zal gedragen. Heerlijk om mijn politiepaardje weer na een winter met frissigheden terug te hebben!

woensdag 31 mei 2006

Mijn kleine kerel

Het is altijd zo moeilijk uit te leggen. Met zowel Voltrack als Patent heb ik een band. Maar deze zijn totaal verschillend. Houden van doe ik van beide evenveel.
Met Patent heb ik vooral veel pech gehad, en met Voltrack heb ik een soort band gekregen door de vele kilometers die we nu samen hebben afgelegd.

Eindelijk na zijn logeerpartij was Patent daarstraks weer aan de beurt. Ik ging hem even longeren zonder longe. Hij loopt dan in principe los door de bak, maar heeft wel touwtjes (van Lammert Haanstra) om en luistert ontzettend goed naar mijn stemhulpen.
Voordat ik hem helemaal optuigde deed ik alleen een longe om zijn nek en liet ik hem op deze manier om mij heenlopen. Met Voltrack heb ik het weleens geprobeert, maar die stopte gewoon met lopen. Terwijl Patent na een tijdje het idee begreep en braaf om me heen ging draven, met zijn ene oor strak op mijn gericht.
Het geeft zo'n geweldig gevoel als je zoiets kunt met je paard. Dat het paard zich niet meer focust op de omgeving, maar zich compleet concentreert op jou.

Uiteindelijk ná het longeren nam ik hem mee met een touw om zijn nek naar een aantal enge dingen op het terrein. Braaf en vol vertrouwen liep hij achter mij aan, overal langs. Misschien heb ik wel het verkeerde paard mee terug genomen van de Kossack Stud... Toch knap dat ze nog zo'n vlekkenpaard gevonden hebben.
Nee, Patent is gewoon een geweldig paard. Zolang je hem uitdagingen biedt, wil hij ook met je werken en spelen. Zo nu en dan wil hij graag spelen, dan speel je een beetje met hem mee. En soms wil ík spelen, en dan speelt hij dolgraag mee.

Er bestaat niets mooiers dan spelen met je paard!

maandag 29 mei 2006

De wereld na 125 km


Eindelijk heb ik dan weer tijd en energie om een blog te schrijven over de wedstrijd van afgelopen zaterdag!
Het waren een paar vermoeiende, heftige en spectaculaire dagen... Met een geweldig resultaat!

Vrijdagavond kreeg Voltrack van de veterinairen toestemming om aan de start te verschijnen en zaterdagochtend om half 7 was het dan zover! Met een klein groepje paarden reden we de schemerige Veluwe op.

De wedstrijd ging behoorlijk goed. In de eerste twee vetgates boden we telkens bijna meteen aan.
We hebben in de 2e vetgate besloten dat Marjolijn (de Rooy) Voltrack bij de volgende veterinaire keuringen zou voorbrengen. Doordat ik ook wat moe begon te worden kon ik hem niet meer zo mooi actief voorbrengen waardoor er een groter risico was dat hij onterecht zou worden afgekeurd.
Ik was telkens ook behoorlijk zenuwachtig voor de keuringen, en kon dit ook zo niet overbrengen op het paard.


Na de 3e vetgate had ik voor mijn gevoel niets meer te verliezen. We waren nog nooit zo ver gekomen en Voltrack was nog steeds goed. Het laatste rondje hebben Linda (de Vos) en ik er goed op gelet dat we het tempo erin hielden, omdat we wisten dat we anders helemaal zouden inzakken qua snelheid. Voltrack is ook extra veel gegroomd in het laatste rondje omdat hij duidelijk moeite had zijn warmte nog goed kwijt te raken.

Uiteindelijk vond ik de nakeuring doodeng. Ik was ontzettend bang dat Voltrack na al die kilometers nog afgekeurd zou worden. Maar toen ik Marjolijn met hem zag wegdraven wist ik dat er nog maar een héél kleine kans was dat hij afgekeurd zou worden.


We hebben de 125 km voltooid met een snelheid van 12,46 km/h en hiermee zijn we 2e geworden in het Young Rider klassement en was ik de eerste Nederlandse Young Rider. Helaas bestaat het Jeugdkampioenschap dit jaar níet, dus kreeg ik de titel niet. Maar ach, daar deed ik het ook helemaal niet voor!

Zoals jullie begrijpen ben ik apetrots op Voltrack. Er zijn nog een hoop verbeterpunten, maar we hebben deze keer voldaan aan onze doelstelling, namelijk uitrijden!

woensdag 24 mei 2006

Voorproefje

Zojuist had ik dressuurles. Aan het begin van de lente is de bak weer eens helemaal glad getrokken en doorgeploegd door een loonbedrijf, en daar had ik nu profijt van. Want de bak was nog maar nauwelijks modderig!

Helaas kwam er precies tijdens de les een enorme hoosbui naar beneden. Binnen enkele minuten was ik helemaal doorweekt en sopte ik in mijn zadel. Ik had niet meer echt grip op de teugels en Voltrack liet ook duidelijk merken dat hij eigenlijk met zijn kont naar de regenrichting wilde gaan stilstaan, of nog beter... Naar binnen! Toch zijn we nog even doorgereden, want opzich kon het nog best. Laten we het maar als een voorproefje voor Zaterdag zien...

Gelukkig heb ik dan een regenbroek (jaja, speciaal om mee paard te rijden!) en ben ik ook psychisch alvast íetsje voorbereid (naja, 10 uur door de regen rijden... daar bestaat geen 100% voorbereiding voor. Maar íets is altijd beter dan níets!).
Ach, het is maar een buitje zullen we dan maar denken!

dinsdag 23 mei 2006

Op het droge oefenen

Jaja, ook vlak van tevoren wordt er geoefend. Nu vraag je je vast af hóe je dan nu nog kunt oefenen, aangezien ik al had verteld dat er géén lange ritten meer worden gereden vlak van tevoren.

Vandaag heb ik met Maite (vriendin die gaat groomen) nog even een paar dingen geoefend met Voltrack. Ten eerste hebben we hem even een paar keer onder de partytent gezet om te kijken of hij dat nog altijd makkelijk doet. Het kan namelijk zijn dat we op de wedstrijd in de vetgate hem onder de partytent willen hebben (tegen de regen óf om schaduw te creëeren). Na even de partytent besnuffeld te hebben liep Voltrack er zonder problemen onder, gelukkig!
Daarna hebben we geoefend met slushbottles aangeven in draf. Zodat ik niet bij alle groompunten hoef te stoppen, aangezien je dan helemaal uit je ritme wordt gehaald. Het aangeven vond Voltrack wel een beetje raar, maar na een aantal keren het gedaan te hebben had hij er geen problemen meer mee.
En het allerlastigste/belangrijkste voor Voltrack: rondlopen met een deken die tot zijn sprong hangt. Hij vindt het namelijk best spannend als de deken tegen zijn benen aan waait etc. In het begin wilde hij de deken niet eens op, maar toen we dat eenmaal voor elkaar hadden wilde hij wel voorzichtig wat pasjes zetten. Na ± 5 minuten te hebben rondgestapt (eerst ernaast en daarna erop) deden we de deken weer af om 'm nog een paar keer op en af te doen. En dat ging opeens allemaal zonder problemen! Zelfs de deken opdoen terwijl ik erop zat was geen probleem meer! Voltrack bewees maar weer eens dat hij een slim paard is.

Nu nog een paar keer met de deken rondlopen en hij vindt het zaterdag doodnormaal!

maandag 22 mei 2006

Dromen


Het is al bijna zo ver. Nog maar 5 dagen en ik heb er (hopelijk) 125 km opzitten!

Momenteel gaat er geen dag voorbij dat we het hier thuis níet over de wedstrijd hebben, allerlei dingen worden nog gecontroleerd, de route wordt nog eens doorgenomen en we bedenken allerlei verschillende scenario's die kunnen plaatsvinden.

Mijn vader vertelde weleens over een hardloper, die zei 'Voordat ik een marathon werkelijk ga lopen, heb ik hem al vele malen in mijn hoofd gelopen.' En ik denk dat dat ook heel erg belangrijk is. Het moet (bíjna) zo zijn dat ik de wedstrijd kan dromen.
Bij ons wordt nu nog even nét de puntjes op de i gezet, dingen nog vlak van tevoren gekocht, dingen bedacht die mee moeten en ook regelmatig een stuk van de wedstrijdtactiek doorgesproken. Het moet zo zijn dat als er íets fout gaat, we weten dat we er alles aan hebben gedaan.

En, heel erg belangrijk, elke dag weer bewijst Voltrack aan mij dat hij er klaar voor is. Hij is fit, kijkt wakker uit zijn ogen en heeft flinke looplust. Ja, ik denk dat we maatjes zijn. Ik denk dat ik hem nu kén, goed genoeg om met hem deze uitdaging aan te gaan, goed genoeg om te zien of het goed gaat of niet.

Voltrack en ik vandaag.
Zaterdag zullen we het allemaal weten! Mocht je benieuwd zijn hoe we het gaan doen, op www.fasnatrail.nl kun je tijdens de wedstrijd zien waar de ruiters zich bevinden.

donderdag 18 mei 2006

Dressuur, een onmisbare training

Waarschijnlijk wordt er vaak onderschat hoeveel er eigenlijk nog met een endurance paard moet worden gedressuurd. Zeker als je wedstrijden van boven de 80 km wil gaan rijden is het erg belangrijk dat het paard goed soepel is door zijn lijf.
Als je erover na gaat denken hoeveel passen een paard in een endurancewedstrijd maakt, begrijp je wel dat het van essentieel belang is dat het paard zo recht mogelijk en zo soepel mogelijk is.

Toen Voltrack bij ons kwam had hij een korte tijd op de renbaan gelopen. En aangezien hij sowieso niet erg soepel vanzichzelf is in zijn rug, was hij toen behoorlijk stijf... en scheef. Na 6 jaar training is hij behoorlijk recht geworden, een stuk sterker en zonder meer soepeler.
Vroeger duurde het zeker een halfuur voor Voltrack eindelijk een beetje normaal kon lopen en niet alleen maar in het verzet kwam in de bak. Tegenwoordig is hij na een kwartier al aardig warm en is het niveau van het warmrijden ook een stuk verbeterd. Van alleen maar protesteren naar nog hier en daar niet goed naar het been luisteren en wat te diep lopen.

Ja, de dressuur heeft ons zeker een stuk vooruit geholpen en Voltrack heeft me ook laten inzien hoeveel je een paard ermee kunt verbeteren. Endurance is dus geen ontwijking van dressuur, maar zorgt voor een ander doel in de dressuur.

dinsdag 16 mei 2006

Klapperende wegwijzers

Mijn beenhouding op het paard is mijn slechtste punt. Na 9 jaar rijles kan ik nog steeds mijn benen niet stilhouden...

Het probleem is een beetje dat ik op Voltrack altijd behoorlijk veel moet drijven, en op Patent juist weer heel erg weinig. Op deze manier zit ik óf mijn been er vanaf te houden, óf ben ik continu bezig een paard voorwaarts te houden. En ik kan je vertellen, dan krijg je niet echt de tijd om je beenhouding te verbeteren.

Maar de laatste tijd lopen de paarden allebei aanzienlijk beter. En dús is het tijd geworden om die klapperende benen, met prachtige wegwijzers onderaan, eens flink aan te pakken. Ik probeer nu elke keer als ik ga dressuren op een van de paarden tijdens het warmrijden goed op mijn beenhouding te letten.
En vandaag liep Patent zo braaf dat ik het zo lang mogelijk vol ben blijven houden, óók toen we allang echt serieus aan het werk waren.

Ach, het is juist het leuke van het paardrijden (of misschien zelfs van het leven) dat er altijd weer dingen zijn die je kunt verbeteren. Zoals IJsbrand Chardon eens zei: Het plafond zul je nooit bereiken, maar je kunt er altijd naar blijven streven.

zondag 14 mei 2006

Generale Repetitie

Dit weekend was het in twee opzichten een generale repetitie voor de Fasnatrail. We hebben namelijk gisteren alle groompunten opgezocht en zo ook een groot deel van de groomroutes gereden én vandaag was de allerlaatste 'zware' training voor Voltrack.

En die groompunten allemaal zoeken was niet voor niks... Het zijn er maar liefst 17 en allemaal nét even anders. Meerdere keren reden we ervoorbij, en riep er weer een van ons 'Terug! Daar was 't al!'. Omdat het voor ons in een nieuw gebied is en omdat het zóveel groompunten zijn, hadden we besloten om van tevoren er maar eens te gaan kijken. We weten nu hoe je overal het makkelijkst kunt komen, hoe het verdeeld moet worden tussen de twee groomteams en bij welke punten het lastig wordt om te parkeren (je begrijpt dat er nog veel meer grooms daar willen staan... En een berm staat dan nogal snel vol).

Samen met Patent mocht Voltrack voor de laatste keer vandaag nog even flink doorlopen in Den Treek. Ondanks het warme en droge weer liepen ze behoorlijk makkelijk. We hebben ongeveer een halfuur gegalopeerd en ze vonden het héérlijk.
Voltrack gaat vaak wat lastig weg uit de vetgate (rustpauze) omdat hij dan niet weg wil gaan van al die andere paarden. Dat hebben we vandaag ook maar meteen geoefend... Thuis, na de lange rit, hebben we hem heel even wat laten drinken en ben ik daarna met hem nog een klein rondje gaan rijden. Ik moet zeggen dat hij dat deze keer nog best makkelijk deed. Zodra we weer in het bos zaten begon hij weer lekker door te lopen, dus waren we ook weer zo thuis.

De komende weken ga ik voornamelijk met hem dressuren, en nog een paar keer een klein rondje bos. Zo verschijnt hij lekker soepel op het NK en heeft hij zin om lekker te gaan lopen. Ik ben benieuwd hoe het gaat!

vrijdag 12 mei 2006

Een blog!

Om mijn site nog wat meer interactief te maken, heb ik besloten om er een blog aan toe te voegen. Waarschijnlijk blijf ik mijn nieuwsbrief nog wel versturen, maar komt dit meer in de plaats van de wedstrijdverslagen.

Maar behalve wedstrijdverslagen zal ik hier natuurlijk ook over andere belangrijke gebeurtenissen bloggen. Zeker nu ik over 15 dagen van plan ben 125 km te gaan rijden op de fasnatrail, zal ik jullie vanaf nu op de hoogte
houden van allerlei gebeurtenissen 'op weg naar...'

Afgelopen week hebben wij(Mijn vader (foto: Paul Teixeira) en ik) 4 dagen getraind met Voltrack in de Ardennen. Dit hebben we express 3 weken voor de Fasnatrail gedaan, omdat Voltrack's bodemvastheid dan een stuk is verbeterd en hij daar met de Fasnatrail nog profijt van heeft.
Hij vond het heerlijk om daar door de bergen te klauteren, en het allerbelangrijkste: We hebben hem eindelijk eens het water ingekregen! Toen hij eenmaal natte voeten had vond hij het héérlijk om in de Ourthe pootjebaden!


We hebben het dus allemaal naar onze zin gehad!Voltrack met zijn weidemaatje Nikolai in de wei in de Ardennen.