woensdag 31 mei 2006

Mijn kleine kerel

Het is altijd zo moeilijk uit te leggen. Met zowel Voltrack als Patent heb ik een band. Maar deze zijn totaal verschillend. Houden van doe ik van beide evenveel.
Met Patent heb ik vooral veel pech gehad, en met Voltrack heb ik een soort band gekregen door de vele kilometers die we nu samen hebben afgelegd.

Eindelijk na zijn logeerpartij was Patent daarstraks weer aan de beurt. Ik ging hem even longeren zonder longe. Hij loopt dan in principe los door de bak, maar heeft wel touwtjes (van Lammert Haanstra) om en luistert ontzettend goed naar mijn stemhulpen.
Voordat ik hem helemaal optuigde deed ik alleen een longe om zijn nek en liet ik hem op deze manier om mij heenlopen. Met Voltrack heb ik het weleens geprobeert, maar die stopte gewoon met lopen. Terwijl Patent na een tijdje het idee begreep en braaf om me heen ging draven, met zijn ene oor strak op mijn gericht.
Het geeft zo'n geweldig gevoel als je zoiets kunt met je paard. Dat het paard zich niet meer focust op de omgeving, maar zich compleet concentreert op jou.

Uiteindelijk ná het longeren nam ik hem mee met een touw om zijn nek naar een aantal enge dingen op het terrein. Braaf en vol vertrouwen liep hij achter mij aan, overal langs. Misschien heb ik wel het verkeerde paard mee terug genomen van de Kossack Stud... Toch knap dat ze nog zo'n vlekkenpaard gevonden hebben.
Nee, Patent is gewoon een geweldig paard. Zolang je hem uitdagingen biedt, wil hij ook met je werken en spelen. Zo nu en dan wil hij graag spelen, dan speel je een beetje met hem mee. En soms wil ík spelen, en dan speelt hij dolgraag mee.

Er bestaat niets mooiers dan spelen met je paard!

maandag 29 mei 2006

De wereld na 125 km


Eindelijk heb ik dan weer tijd en energie om een blog te schrijven over de wedstrijd van afgelopen zaterdag!
Het waren een paar vermoeiende, heftige en spectaculaire dagen... Met een geweldig resultaat!

Vrijdagavond kreeg Voltrack van de veterinairen toestemming om aan de start te verschijnen en zaterdagochtend om half 7 was het dan zover! Met een klein groepje paarden reden we de schemerige Veluwe op.

De wedstrijd ging behoorlijk goed. In de eerste twee vetgates boden we telkens bijna meteen aan.
We hebben in de 2e vetgate besloten dat Marjolijn (de Rooy) Voltrack bij de volgende veterinaire keuringen zou voorbrengen. Doordat ik ook wat moe begon te worden kon ik hem niet meer zo mooi actief voorbrengen waardoor er een groter risico was dat hij onterecht zou worden afgekeurd.
Ik was telkens ook behoorlijk zenuwachtig voor de keuringen, en kon dit ook zo niet overbrengen op het paard.


Na de 3e vetgate had ik voor mijn gevoel niets meer te verliezen. We waren nog nooit zo ver gekomen en Voltrack was nog steeds goed. Het laatste rondje hebben Linda (de Vos) en ik er goed op gelet dat we het tempo erin hielden, omdat we wisten dat we anders helemaal zouden inzakken qua snelheid. Voltrack is ook extra veel gegroomd in het laatste rondje omdat hij duidelijk moeite had zijn warmte nog goed kwijt te raken.

Uiteindelijk vond ik de nakeuring doodeng. Ik was ontzettend bang dat Voltrack na al die kilometers nog afgekeurd zou worden. Maar toen ik Marjolijn met hem zag wegdraven wist ik dat er nog maar een héél kleine kans was dat hij afgekeurd zou worden.


We hebben de 125 km voltooid met een snelheid van 12,46 km/h en hiermee zijn we 2e geworden in het Young Rider klassement en was ik de eerste Nederlandse Young Rider. Helaas bestaat het Jeugdkampioenschap dit jaar níet, dus kreeg ik de titel niet. Maar ach, daar deed ik het ook helemaal niet voor!

Zoals jullie begrijpen ben ik apetrots op Voltrack. Er zijn nog een hoop verbeterpunten, maar we hebben deze keer voldaan aan onze doelstelling, namelijk uitrijden!

woensdag 24 mei 2006

Voorproefje

Zojuist had ik dressuurles. Aan het begin van de lente is de bak weer eens helemaal glad getrokken en doorgeploegd door een loonbedrijf, en daar had ik nu profijt van. Want de bak was nog maar nauwelijks modderig!

Helaas kwam er precies tijdens de les een enorme hoosbui naar beneden. Binnen enkele minuten was ik helemaal doorweekt en sopte ik in mijn zadel. Ik had niet meer echt grip op de teugels en Voltrack liet ook duidelijk merken dat hij eigenlijk met zijn kont naar de regenrichting wilde gaan stilstaan, of nog beter... Naar binnen! Toch zijn we nog even doorgereden, want opzich kon het nog best. Laten we het maar als een voorproefje voor Zaterdag zien...

Gelukkig heb ik dan een regenbroek (jaja, speciaal om mee paard te rijden!) en ben ik ook psychisch alvast íetsje voorbereid (naja, 10 uur door de regen rijden... daar bestaat geen 100% voorbereiding voor. Maar íets is altijd beter dan níets!).
Ach, het is maar een buitje zullen we dan maar denken!

dinsdag 23 mei 2006

Op het droge oefenen

Jaja, ook vlak van tevoren wordt er geoefend. Nu vraag je je vast af hóe je dan nu nog kunt oefenen, aangezien ik al had verteld dat er géén lange ritten meer worden gereden vlak van tevoren.

Vandaag heb ik met Maite (vriendin die gaat groomen) nog even een paar dingen geoefend met Voltrack. Ten eerste hebben we hem even een paar keer onder de partytent gezet om te kijken of hij dat nog altijd makkelijk doet. Het kan namelijk zijn dat we op de wedstrijd in de vetgate hem onder de partytent willen hebben (tegen de regen óf om schaduw te creëeren). Na even de partytent besnuffeld te hebben liep Voltrack er zonder problemen onder, gelukkig!
Daarna hebben we geoefend met slushbottles aangeven in draf. Zodat ik niet bij alle groompunten hoef te stoppen, aangezien je dan helemaal uit je ritme wordt gehaald. Het aangeven vond Voltrack wel een beetje raar, maar na een aantal keren het gedaan te hebben had hij er geen problemen meer mee.
En het allerlastigste/belangrijkste voor Voltrack: rondlopen met een deken die tot zijn sprong hangt. Hij vindt het namelijk best spannend als de deken tegen zijn benen aan waait etc. In het begin wilde hij de deken niet eens op, maar toen we dat eenmaal voor elkaar hadden wilde hij wel voorzichtig wat pasjes zetten. Na ± 5 minuten te hebben rondgestapt (eerst ernaast en daarna erop) deden we de deken weer af om 'm nog een paar keer op en af te doen. En dat ging opeens allemaal zonder problemen! Zelfs de deken opdoen terwijl ik erop zat was geen probleem meer! Voltrack bewees maar weer eens dat hij een slim paard is.

Nu nog een paar keer met de deken rondlopen en hij vindt het zaterdag doodnormaal!

maandag 22 mei 2006

Dromen


Het is al bijna zo ver. Nog maar 5 dagen en ik heb er (hopelijk) 125 km opzitten!

Momenteel gaat er geen dag voorbij dat we het hier thuis níet over de wedstrijd hebben, allerlei dingen worden nog gecontroleerd, de route wordt nog eens doorgenomen en we bedenken allerlei verschillende scenario's die kunnen plaatsvinden.

Mijn vader vertelde weleens over een hardloper, die zei 'Voordat ik een marathon werkelijk ga lopen, heb ik hem al vele malen in mijn hoofd gelopen.' En ik denk dat dat ook heel erg belangrijk is. Het moet (bíjna) zo zijn dat ik de wedstrijd kan dromen.
Bij ons wordt nu nog even nét de puntjes op de i gezet, dingen nog vlak van tevoren gekocht, dingen bedacht die mee moeten en ook regelmatig een stuk van de wedstrijdtactiek doorgesproken. Het moet zo zijn dat als er íets fout gaat, we weten dat we er alles aan hebben gedaan.

En, heel erg belangrijk, elke dag weer bewijst Voltrack aan mij dat hij er klaar voor is. Hij is fit, kijkt wakker uit zijn ogen en heeft flinke looplust. Ja, ik denk dat we maatjes zijn. Ik denk dat ik hem nu kén, goed genoeg om met hem deze uitdaging aan te gaan, goed genoeg om te zien of het goed gaat of niet.

Voltrack en ik vandaag.
Zaterdag zullen we het allemaal weten! Mocht je benieuwd zijn hoe we het gaan doen, op www.fasnatrail.nl kun je tijdens de wedstrijd zien waar de ruiters zich bevinden.

donderdag 18 mei 2006

Dressuur, een onmisbare training

Waarschijnlijk wordt er vaak onderschat hoeveel er eigenlijk nog met een endurance paard moet worden gedressuurd. Zeker als je wedstrijden van boven de 80 km wil gaan rijden is het erg belangrijk dat het paard goed soepel is door zijn lijf.
Als je erover na gaat denken hoeveel passen een paard in een endurancewedstrijd maakt, begrijp je wel dat het van essentieel belang is dat het paard zo recht mogelijk en zo soepel mogelijk is.

Toen Voltrack bij ons kwam had hij een korte tijd op de renbaan gelopen. En aangezien hij sowieso niet erg soepel vanzichzelf is in zijn rug, was hij toen behoorlijk stijf... en scheef. Na 6 jaar training is hij behoorlijk recht geworden, een stuk sterker en zonder meer soepeler.
Vroeger duurde het zeker een halfuur voor Voltrack eindelijk een beetje normaal kon lopen en niet alleen maar in het verzet kwam in de bak. Tegenwoordig is hij na een kwartier al aardig warm en is het niveau van het warmrijden ook een stuk verbeterd. Van alleen maar protesteren naar nog hier en daar niet goed naar het been luisteren en wat te diep lopen.

Ja, de dressuur heeft ons zeker een stuk vooruit geholpen en Voltrack heeft me ook laten inzien hoeveel je een paard ermee kunt verbeteren. Endurance is dus geen ontwijking van dressuur, maar zorgt voor een ander doel in de dressuur.

dinsdag 16 mei 2006

Klapperende wegwijzers

Mijn beenhouding op het paard is mijn slechtste punt. Na 9 jaar rijles kan ik nog steeds mijn benen niet stilhouden...

Het probleem is een beetje dat ik op Voltrack altijd behoorlijk veel moet drijven, en op Patent juist weer heel erg weinig. Op deze manier zit ik óf mijn been er vanaf te houden, óf ben ik continu bezig een paard voorwaarts te houden. En ik kan je vertellen, dan krijg je niet echt de tijd om je beenhouding te verbeteren.

Maar de laatste tijd lopen de paarden allebei aanzienlijk beter. En dús is het tijd geworden om die klapperende benen, met prachtige wegwijzers onderaan, eens flink aan te pakken. Ik probeer nu elke keer als ik ga dressuren op een van de paarden tijdens het warmrijden goed op mijn beenhouding te letten.
En vandaag liep Patent zo braaf dat ik het zo lang mogelijk vol ben blijven houden, óók toen we allang echt serieus aan het werk waren.

Ach, het is juist het leuke van het paardrijden (of misschien zelfs van het leven) dat er altijd weer dingen zijn die je kunt verbeteren. Zoals IJsbrand Chardon eens zei: Het plafond zul je nooit bereiken, maar je kunt er altijd naar blijven streven.

zondag 14 mei 2006

Generale Repetitie

Dit weekend was het in twee opzichten een generale repetitie voor de Fasnatrail. We hebben namelijk gisteren alle groompunten opgezocht en zo ook een groot deel van de groomroutes gereden én vandaag was de allerlaatste 'zware' training voor Voltrack.

En die groompunten allemaal zoeken was niet voor niks... Het zijn er maar liefst 17 en allemaal nét even anders. Meerdere keren reden we ervoorbij, en riep er weer een van ons 'Terug! Daar was 't al!'. Omdat het voor ons in een nieuw gebied is en omdat het zóveel groompunten zijn, hadden we besloten om van tevoren er maar eens te gaan kijken. We weten nu hoe je overal het makkelijkst kunt komen, hoe het verdeeld moet worden tussen de twee groomteams en bij welke punten het lastig wordt om te parkeren (je begrijpt dat er nog veel meer grooms daar willen staan... En een berm staat dan nogal snel vol).

Samen met Patent mocht Voltrack voor de laatste keer vandaag nog even flink doorlopen in Den Treek. Ondanks het warme en droge weer liepen ze behoorlijk makkelijk. We hebben ongeveer een halfuur gegalopeerd en ze vonden het héérlijk.
Voltrack gaat vaak wat lastig weg uit de vetgate (rustpauze) omdat hij dan niet weg wil gaan van al die andere paarden. Dat hebben we vandaag ook maar meteen geoefend... Thuis, na de lange rit, hebben we hem heel even wat laten drinken en ben ik daarna met hem nog een klein rondje gaan rijden. Ik moet zeggen dat hij dat deze keer nog best makkelijk deed. Zodra we weer in het bos zaten begon hij weer lekker door te lopen, dus waren we ook weer zo thuis.

De komende weken ga ik voornamelijk met hem dressuren, en nog een paar keer een klein rondje bos. Zo verschijnt hij lekker soepel op het NK en heeft hij zin om lekker te gaan lopen. Ik ben benieuwd hoe het gaat!

vrijdag 12 mei 2006

Een blog!

Om mijn site nog wat meer interactief te maken, heb ik besloten om er een blog aan toe te voegen. Waarschijnlijk blijf ik mijn nieuwsbrief nog wel versturen, maar komt dit meer in de plaats van de wedstrijdverslagen.

Maar behalve wedstrijdverslagen zal ik hier natuurlijk ook over andere belangrijke gebeurtenissen bloggen. Zeker nu ik over 15 dagen van plan ben 125 km te gaan rijden op de fasnatrail, zal ik jullie vanaf nu op de hoogte
houden van allerlei gebeurtenissen 'op weg naar...'

Afgelopen week hebben wij(Mijn vader (foto: Paul Teixeira) en ik) 4 dagen getraind met Voltrack in de Ardennen. Dit hebben we express 3 weken voor de Fasnatrail gedaan, omdat Voltrack's bodemvastheid dan een stuk is verbeterd en hij daar met de Fasnatrail nog profijt van heeft.
Hij vond het heerlijk om daar door de bergen te klauteren, en het allerbelangrijkste: We hebben hem eindelijk eens het water ingekregen! Toen hij eenmaal natte voeten had vond hij het héérlijk om in de Ourthe pootjebaden!


We hebben het dus allemaal naar onze zin gehad!Voltrack met zijn weidemaatje Nikolai in de wei in de Ardennen.