zondag 31 december 2006

Explosieve Patent

Vanochtend zijn we nog even snel een rondje in het bos gaan rijden. Er werd al behoorlijk wat vuurwerk afgestoken en Patent werd er best zenuwachtig van. Het is duidelijk een verschil, normaal heeft hij gewoon heel erg zin om hard te lopen en nu vond hij het echt eng.

Maar hij mocht lekker achter Voltrack, die heel rustig bleef, lopen en merkte zo dat hij in ieder geval niet alleen was.

Het was wel een heel goede training voor hem, maar ook wel een beetje zielig. Want vuurwerk is duidelijk niet zijn ding. Vanavond zal ook wel leuk worden voor ze, maar gelukkig is het maar heel even. En met wat wortels en ander lekkers zijn ze nog best goed af te leiden!

Iedereen alvast een voorspoedig en gezond 2007 gewenst en tot volgend jaar!

zaterdag 30 december 2006

Twee Handen

Met cellospelen begon ik met het oefenen van het strijken. Langzaam, met mijn tong uit mijn mond probeerde ik met de strijkstok een constante, gelijke toon uit de cello te krijgen. In het begin haperde en piepte de cello onder mijn aanrakingen, nu gaat dat al stukken beter. Ik heet nog steeds geen Pablo Casals hoor, maar ik kan nu tenminste een beetje normaal doen met mijn strijkhand!

Deze week heeft pappa me uitgelegd wat de basis van mijn linkerhand moet gaan vormen. Wat ik moet oefenen in het begin en hoe dat dan ongeveer klinkt. (ik: 'een octaaf?! Hoe hoor ik dat?!'). Nu is het dus zweten geblazen met twee handen tegelijk!
Het lijkt wel weer terug bij af, ik kan dan weliswaar nu meer tonen spelen met mijn cello maar het gehaper en gepiep is weer terug. En daarnaast kan ik nu ook verschrikkelijk valse noten eruit halen als ik mijn vingers niet helemaal op de juiste plek op de snaar gezet heb...

Mijn enthousiasme is nog niet afgenomen hoor! Aan opgeven doe ik niet, ik zaag dapper voort en houd een glimlach op mijn gezicht. Ik vind het cellospelen namelijk echt ontzettend leuk! Op een dag komt er een normale melodie uit dankzij mijn handen, daar ben ik van overtuigd! Nu nog even dapper doorzagen.

Nooit geweten dat een toonladder spelen zó moeilijk was!

maandag 25 december 2006

Bredere rug en grotere passen

Gistermiddag heb ik met Laudine een heerlijk klein bosritje gemaakt. En voor het eerst sinds een hele tijd zat ik eindelijk in het bos weer op Voltrack. Oh wat heb ik mijn kleine rakkertje gemist besefte ik, heerlijk om weer eens op die andere boef te rijden!

Patent & Voltrack waren heel braaf en Laudine en ik hebben dan ook heerlijk gereden. Ook al was het behoorlijk druk met honden. De paarden schrokken eigenlijk geen enkele keer van de honden, kinderwagens etc. Alleen helemaal aan het begin schrok Patent toen we opeens twee paarden als tegenliggers hadden. Hij brieste keihard, wat ervoor zorgde dat Laudine en ik zaten te lachen. Hij was zich ook behoorlijk aan het aanstellen... Gekkie!

vrijdag 22 december 2006

Gevoel

Woensdag had ik weer rijles, en elke keer gaat het weer beter. Zelfs nu ik best weinig kan rijden lopen de paarden toch elke keer behoorlijk goed.

Varuna gaf me het compliment dat ik nu echt het gevoel begin te krijgen. Hij zegt altijd dat hij me wel kan zeggen wat ik moet doen en wanneer, maar dat ik het uiteindelijk zelf moet gaan aanvoelen omdat je anders altijd net wat te laat bent. En nu begint dat echt te komen. Regelmatig als Varuna een aanwijzing geeft ben ik dat al aan het doen, waardoor ik dan precies op tijd ben. Zo vallen steeds meer puzzel stukjes op hun plek en gaat het rijden echt fantastisch!

Vandaag is de kerstvakantie voor mij begonnen, dus dat wordt weer twee weken heerlijk genieten. Genieten van de paarden, genieten van Kerst, genieten van Oud & Nieuw en genieten van nog zoveel meer. Gewoon genieten van het leven, zoals nooit tevoren!

dinsdag 19 december 2006

Mist en laagstaande zon

De zon zakt al bijna achter de bomen, de mist wordt steeds dikker en dikker. Een gouden mantel ligt over de bak en de weide. In de bak is een paard hard aan het werk, zijn voeten maken zacht ritmisch geluid als een soort trommels. Om de pas ademt hij briesend uit, waardoor er grote stoomwolken uit zijn neus komen. Hij dampt van het zweet.
Hij doet ontzettend goed zijn best, en op zijn rug zit ik... Met een enorme, tevreden glimlach op mijn gezicht. Hij is mijn held!

Het dressuren van vandaag was absoluut geweldig, de mist maakte het heel bijzonder. Het was zoiets als op de vroege ochtend als eerste buiten komen en door de ongerepte sneeuw lopen, de mist dempte al het geluid waardoor Voltrack en ik alleen op de wereld waren. Het was heerlijk!

zaterdag 16 december 2006

Twee keer een half jaar

De wedstrijdkalender van het seizoen 2007 is online gezet en we weten nu waar we naartoe trainen. Op 16 Juni 2007 is de Fasnatrail weer met de 125 km, precies over een halfjaar! Er is dit jaar echter ook in Zelhem (op 26 Mei) een 120 km, dus daar kan ik ook de klasse IV rijden. DIt scheelt aanzienlijk qua kosten en in Zelhem is het ook erg mooi rijden. Het enige verschil is eigenlijk dat het dus twee weken eerder is, en dat er geen nationaal kampioenschap is. Maarja, dat was vorig jaar ook per ongeluk voor de Young Riders niet uitgeschreven, dus of dat dit jaar wél gebeurt? En sowieso, de kans op de titel is natuurlijk voor mij nog altijd klein aangezien ik een van de minst ervaren klasse IV ruiters ben.

Verder heb ik vandaag voor het eerst van mijn leven cello gespeeld. Naja... Gespeeld is een erg groot woord. Mijn vader en mijn oudste zus hebben allebei cello gespeeld en ik heb het altijd al een heel erg mooi instrument gevonden. En gisteravond heb ik bij een concert van mijn oma besloten dat ik het wel een tijdje wil proberen. Hierthuis hebben we nog een cello en alle dingen die erbij horen en mijn vader kan mij het begin prima leren. Dus heb ik besloten een halfjaar cello te gaan 'spelen' om daarna te kunnen zeggen of ik het leuk vind of dat ik er dan toch niet mee door ga.
Hopelijk krijg ik er over een halfjaar een iets betere toon uit, wat ik net speelde was een beetje haperend gejammer met hier en daar een aardig stukje tussendoor =D

vrijdag 15 december 2006

Hockey!

Eens per week hebben we een uurtje gym op school en in de winter mogen wij, 5V, naar een sporthal vlakbij school. Lekker binnen gymmen in een grote zaal waar we dan tegelijkertijd kunnen voetballen, hockeyen en veel meer.

De jongens gaan natuurlijk altijd voetballen, en met een paar vriendinnen enzo ga ik meestal hockeyen. Soms vind ik 't wel jammer, dat ik niet een paar jaar terug ben gaan hockeyen bij een club. Nu is 't een beetje raar om er nog mee te beginnen. Maar op school is het ook superleuk, heel gezellig en iedereen doet gewoon zijn best. Nu, na regelmatig hockeyen bij gym, kan ik het al best aardig, alleen door de echte hockeyers word ik natuurlijk nog steeds dik ingemaakt =D

De les ná de gymles zitten we meestal met zn allen een beetje slaperig voor ons uit te staren... Tja, een enthousiaste klas hè?!

dinsdag 12 december 2006

Druk, pech, druk, geluk

Jaja, ookal is de peildatum voorbij, nog steeds heb ik het druk!

Vorige week was het dus peildatum, ik heb wat achterstand maar al een stuk minder dan vorige keer. Verder heb ik mijn betoog dat ik vorige week geschreven heb gisteren teruggekregen: een prachtige 8,8!

Vandaag mocht ik uit school me snel naar de tandarts spoeden. In, jawel, Amersfoort! Met de nieuwe dienstregeling werkte het OV aardig mee, na wat chaos. Bij de tandarts kreeg ik te horen dat ik helaas toch boven ook verstandskiezen heb, en dat ze zowel onder als boven moeten worden verwijderd bij de kaakchirurg... En om mijn gebit dan weer mooi te maken moet ik daarna 18 - 20 maanden een beugel nemen... Hm, over dat laatste moet ik nog even nadenken.

Nu ga ik lekker eten bij mijn zus Laudine, nadat we bij de AH hier in het dorp zijn wezen moonlight shoppen!

dinsdag 5 december 2006

Een glimlach

Het zijn de kleine dingen in het leven waar je van moet genieten. Als je zelf niet open staat voor al het moois zul je er ook geen plezier mee beleven.

De kunst is om elke dag wakker te worden met een goed humeur, en met een glimlach van en naar school te fietsen. Helaas moet ik toegeven dat het me niet altijd lukt (naja, met een goed humeur wakker worden wil meestal wel lukken, maar glimlachen op de fiets als ik het steenkoud heb door de regen is soms een beetje moeilijk...) maar gisteren lukte het me prima. Met een grote grijns zat ik op de fiets, zonder dat er een directe aanleiding voor was om blij te zijn.
En waar ik dan écht blij van word, is als er net zoals gisteren er een tegenligger komt die me eerst heel zuur aankijkt en dan na een korte blikwisseling mijn glimlach overneemt. Kijk, dát vind ik nou mooi! Als ik iemand anders een glimlach op zn gezicht kan toveren.

Carpe Diem!

zondag 3 december 2006

Funeral Blues - 3 jaar later

Stop all the clocks, cut off the telephone,
Prevent the dog from barking with a juicy bone,
Silence the pianos and with muffled drum
Bring out the coffin, let the mourners come.


Let aeroplanes circle moaning overhead
Scribbling on the sky the message He Is Dead,
Put crepe bows round the white necks of the public doves,
Let the traffic policemen wear black cotton gloves.

He was my North, my South, my East and West,
My working week and my Sunday rest,
My noon, my midnight, my talk, my song;
I thought that love would last for ever: I was wrong.


The stars are not wanted now: put out every one;
Pack up the moon and dismantle the sun;
Pour away the ocean and sweep up the wood.
For nothing now can ever come to any good.
-- W.H. Auden


Vandaag is het alweer 3 jaar geleden dat Jopie van ons is heengegaan. Jopie was een bijzonder paard waar ik ontzettend veel van geleerd heb. Jopie was een paard waarmee je plezier kon hebben, waarmee je lief en leed kon delen en waar ik onder begeleiding van mijn zus op heb leren dressuren.

Ik kan me niet voorstellen dat het alweer 3 jaar geleden is, maar de tijd gaat snel. Jopie is er niet meer, maar tegenwoordig kan ik met een grote glimlach aan hem terugdenken. Mijn zus had een enorm sterke band met hem. Jopie & Laudine waren een eenheid, en toen dat opeens verdween was dat heel raar.

Het is goed om er weer aan terug te denken, vergeten zal ik hem nooit maar ik ben er ook niet meer verdrietig om. We hebben 9 prachtige jaren gehad met hem, en nu zijn er alweer 3 jaren met Voltrack & Patent verstreken zonder hem.

De enige echte held op sokken!

Ik heb de banden vol met wind

Pappa en ik zijn vanochtend met de mannen weer naar het Panbos geweest. Pappa voelde zich niet zo lekker en wil niet ziek worden, dus gingen we niet al te lang rijden.

Het was lekker stormachtig, dus wilden de mannen graag lopen. Patent was nog wel heel erg braaf hoor, alleen heel looplustig! Terwijl hij met zijn oren naar voren vrolijk door het bos ploeterde neuriede ik op zijn rug vrolijk Op fietse van Skik.

Het geeft altijd zo'n heerlijk gevoel, door de ritselende bladerbodem draven, de wind in je gezicht voelen blazen en de herfst rúiken.... Heerlijk! En vooral als je dan even goed gas geeft en er doorheen crosst met je paard. Wat een vrijheid, wat een ruimte en wat een ontspanning. Precies wat ik nodig had na een week hard werken aan school!

Eigenlijk moet ik nu weer aan mijn berg huiswerk, maar even nagenieten mag wel. Heerlijk!