dinsdag 29 mei 2007

Maquette van ons Strandhuis!

Maite en ik hebben voor de CKV-eindopdracht besloten een ontwerp voor een strandhuis te maken. Voor deze CKV-opdracht moest je iets kunstzinnigs doen. Wat? Dat mocht je helemaal zelf weten!

Donderdag aanstaande worden alle resultaten als het ware geëxposeerd en een beetje gepresenteerd. Gisteren hebben Maite en ik onze maquette eindelijk in elkaar gezet. Donderdag moeten we nog wel de finishing touch doen, maar in feite is het klaar!

Zie hier het resultaat:

Maquette


Het lijkt me overbodig te zeggen dat we er heel erg blij mee zijn!

zaterdag 26 mei 2007

IJsselsteinloop

Laudine en ik

Samen met ongeveer 400 mensen gingen we van start voor de 5 kilometer. In het begin liep het wel een beetje lastig met zoveel mensen. Al die mensen lopen een ander tempo en toch heel dicht op elkaar.

Na een tijdje hadden Laudine en ik goed de slag te pakken en ging het heerlijk. Eigenlijk was het zo gepiept, kat in het bakkie!
In de laatste kilometer begon ik steeds wat harder te lopen, terwijl Laudine juist een klein beetje langzamer ging lopen. Toen Laudine zei dat ik wel mocht gaan, ging ik ook meteen uit de startblokken. Dat vind ik het lekkerste stukje van hardlopen, aan het einde even helemaal gaan. In die laatste 200 meter heb ik nog een stuk of 10 mensen ingehaald, terwijl ik op de finish afvloog. Als ik de hele 5 kilometer zo had kunnen lopen was het helemaal geweldig geweest =D

Na ongeveer 30,5 minuten zat het erop voor mij, en een halve minuut later kwam Laudine al binnen.

Het hardlopen op zich vind ik een beetje saai, zo in een wedstrijd komt er weer veel meer tactisch denken bij wat ik dan weer wél leuk vindt. (dan is het net endurance, alleen dan met je eigen 2 benen). Maar ik vermoed dat Veldlopen mij nog leuker lijkt, en daarom ga ik even uitzoeken of hier vlakbij binnenkort een veldloopwedstrijd is. Daar ga ik dan ook meedoen denk ik!

En in het najaar gaan Laudine en ik voor de Singelloop in Utrecht, 10 kilomter langs de singel van Utrecht!

ijsselsteinloop

donderdag 24 mei 2007

Roze bitje

Op 8 Juni is het zover, ik doe mee aan Mission Olympique in Amsterdam. Dit is een soort enorm Scholentoernooi, allerlei sporten en zo mogelijk nog meer scholen.

Een paar weken geleden ben ik geselecteerd voor ons hockey schoolteam. In het kader van de voorbereiding ben ik vandaag even naar de Go Sport gegaan. Aldaar heb ik een bitje gekocht, zodat over 2 weken mijn tanden niet uit mijn mond geslagen worden en ik misvormd weer thuiskom!

En als je dan iets gaat kopen, doe je het ook meteen goed... Ik heb een knalroze bitje gekocht!

Behalve dit bitje, heb ik nog meer sportief nieuws. Allereerst, vandaag heb ik heerlijk gereden in de hitte met Patent. Hij liep werkelijk geweldig! Lekker actief en toch kon ik ook mooi overgangen rijden. Het leukst is om van stap naar galop te gaan (andersom kan ik nog niet), dan voel je het paard echt van achteruit gasgeven zegmaar.
Verder heb ik zaterdag de hardloopwedstrijd van 5 km hier vlakbij in IJsselstein, ik zou zeggen: begin alvast met duimen! Helemaal leuk is het natuurlijk als je langs de route komt staan met een spandoek 'GO GUINNI EN LAUI' (want ik loop natuurlijk met Laui)

woensdag 23 mei 2007

Grotere passen

Na een goede warming-up begon Voltrack in de les gistermiddag ontzettend goed te lopen. Ik voelde hem loskomen in zijn rug en hij nam duidelijk grotere passen. Voltrack ontspande echt, en dan wordt het rijden pas echt leuk!

Na Voltrack heb ik ook nog met Patent les gehad. In het begin had hij wat spatjes, maar al snel gaf hij het op en zette hij zijn voorwaartse drang op een nuttige manier in. Geweldig gevoel als je een paard laat strekken zonder dat hij uit elkaar valt, het leek zo nu en dan wel even alsof we gingen opstijgen!

Het mooie is dat Patent zoveel gas achter gaf, dat hij alleen aan de voorkant eruit 'barstte' als hij de verzameling/sluiting niet kon houden. Vroeger zou hij zijn gaan bokken, maar tegenwoordig doet hij dat niet eens meer.

Het was een super les!

zondag 20 mei 2007

Mijn oma van 80 is prachtig

Van 0 tot 80 is alles prachtig, van 80 tot 100 word je bewonderd.

Mijn oma met al haar kleinkinderen - 19 Mei 2007

Mijn Oma is een held. Mijn oma is mijn idool. Wat een geweldig mens.

17 April is mijn oma 80 geworden, en nu was er gisteren een feest waar bijna de hele familie was ter ere van deze nieuwe prestatie. Even voor de duidelijkheid: mijn oma heeft 10 kinderen gekregen, heeft nu 30 kleinkinderen en al een stuk of 4 achterkleinkinderen!

Ontzettend leuk om al mijn neefjes, nichtjes, ooms en tantes weer te zien! Mijn oma straalde, blij dat iedereen weer een keer bij elkaar was. Veel mensen gaven een showtje. Mijn oom speelde een muziekstukje met zijn zoontje van 6 die al briljant viool speelt. Een neef van mij had de This is your live show in elkaar gezet, over het leven van onze oma. De volgende zong een eigen gemaakt liedje. En Laudine en ik deden de grote Oma-Quiz.

Het was allemaal ontzettend leuk en nog tot 's avonds laat heb ik zitten kletsen met neefjes en nichtjes. Helaas moesten Laudine en ik vanochtend alweer vroeg weg aangezien we nog moesten leren. Mamma had gezegd dat het station niet ver lopen was, maar dat viel vies tegen. We hebben uitgerekend dat het waarschijnlijk 4,5 km was... Daarna waren we dus wel echt moe, en eenmaal hier op het station aangekomen moesten we wéér een kwartier wandelen... In totaal hebben we dus zo'n 6 km gelopen.

Ach, goed voor onze conditie! Volgende week moeten we 5 km hardlopen, dan is 6 km wandelen een goede voorbereiding toch?

'Respèk voor mijn oma!'

donderdag 17 mei 2007

Freedom Writers

Dinsdag heb ik een ontzettend mooie film gekeken, The Freedom Writers. In het begin dacht ik dat het weer gewoon zo'n standaard film was. Een docent gaat lesgeven aan moeilijke kinderen, eerst mogen ze haar niet en dan opééns verzint ze iets waardoor die kinderen haar geweldig vinden en gaat het allemaal van een leiendakje. Geloofwaardig, NOT.

Maar deze film is toch wel wat anders... Het gaat dus over een jonge docente die les gaat geven aan een klas met kinderen uit euhm... achterstandswijken. Al die kinderen zitten in gangs, hebben allemaal een probleem en ga zo nog maar even door. Voor die kinderen is het dus totaal niet belangrijk om engels te leren van haar, voor hun is het allemaal een kwestie van overleven.
Ik kan wel de hele film gaan vertellen, maar dan is het niet meer leuk. Dus ik houd het even kort. Zij beseft zich dan na een tijdje hoe het zit, hoe moeilijk die kinderen het hebben, en gaat dan op een totaal andere manier te werk.

Ze laat de kinderen een dagboek bijhouden. En uiteindelijk worden die kinderen (naja, het zijn gewoon 16-jarigen maar goed) zo enthousiast dat er een boek van wordt gemaakt.

Nu in het kort klinkt het misschien weer erg standaard, maar... Dit verhaal is waargebeurd! Het boek, The Freedom Writers Diary bestaat écht, en je kunt het kopen op de site van The Freedom Writers Foundation. Dát lijkt me nou een echt aangrijpend, goed boek.

vrijdag 11 mei 2007

De Stunt (a.k.a Laatste Schooldag)

-De Stunt vorig jaar: mooi weer & veel plezier met de buikglijbaan en deze glijbaan. -

Voor de examenleerlingen van dit jaar was het dan eindelijk zover, hún stunt! Een van mijn vriendinnen doet havo en dus was het ook háár stunt.
Nog even konden ze met z'n allen feestvieren en met de overige leerlingen streken uithalen voordat ze maandag beginnen met hun CSE.

Zoals altijd begon het met het natspuiten van de leerlingen die 's ochtends aankomen bij school, dit had deze keer natuurlijk vrij weinig zin... We waren allemaal al nat!
Hun thema was best grappig, hippies. Zelfs de leraren hadden zich verkleed, wat er zo nu en dan erg grappig uitzag!

Na een poging tot natspuiten, kregen ze de schoolleiding zover dat die gingen jumpstylen in de staula, echt tof dat de schoolleiding dit deed! Respect!

Hierna waren er allerlei workshops, maar de stunt was dit jaar lang niet zo leuk als voorgaande jaren. Dit kwam gewoon door het weer, dus ik vond het ook best sneu voor de examenkandidaten. Beetje zuur als je stunt in het water valt.

Nu maar hopen dat ik volgend jaar een beetje meer geluk heb met het weer!

woensdag 9 mei 2007

Zingen


Om beter te leren cellospelen heb ik een beter toongevoel nodig. En om dat te bereiken moet ik gaan zingen.
Zingen doe ik soms, maar dan het liefst zonder dat ik erop beoordeelt word. Nu na het avondeten vond mijn vader het een goede oefening voor mij om Vader Jacob te zingen... Op zich geen probleem zou je zeggen, maar iets hield me tegen. Ik durfde het gewoon echt niet!

Ach, ik zal het morgen weer proberen. Misschien dat er dan eindelijk eens wel een serieuze toon uit mijn keel komt...

Een ding is zeker, ik zal nooit een zangeres worden voor een zaal met duizenden mensen!

maandag 7 mei 2007

Dromen zijn bedrog?!

Als het goed is krijg ik vandaag, meteen na de vakantie, mijn cijfer voor het tentamen van ANW terug... Ik heb er alvast over gedroomd.

Namelijk dat ik een 5,9 had en verder iedereen een 6,2 of 6,4 enzo. Niemand boven de 7, maar ook niemand onder de 6 behalve ik... Het lijstje cijfers dat ik had gezien was overigens wel alleen van mij en mijn vriendinnen, niet de gehele vijfde.

Maar een 5,9?! Dat vind ik eigenlijk niet zo heel grappig! In mijn droom bleef ik rustig, dus dat ga ik in het echt ook doen. En ik hoop maar dat het in ieder geval niet ónder een 5,9 is, want dan ben ik toch nog teleurgesteld omdat ik me er nu op heb ingesteld.

Duimen jullie even mee? Ik laat het vanmiddag weten!

zaterdag 5 mei 2007

Soesterduinen

Rond een uur of 10 stapten we het erf af richting de Soesterduinen. Na langs het spoor warm te hebben gereden hebben we in de Soesterduinen ruim een uur tempo gereden, rond de 16 km/h schat ik.

Heerlijk gegalopeerd en aan het einde hebben we nog dwars over het zand een sprintje getrokken. Patent heeft vroeger op de renbaan gelopen, en kan dan ook behoorlijk hard. Het fijne is echter dat hij tegelijkertijd ook heel erg goed is opgevoed, en ik hem zonder problemen terug krijg.

De paarden waren braaf, het weer was geweldig... Ik heb genoten!

dinsdag 1 mei 2007

I Amsterdam

Voor het simpele facts-verhaaltje van deze heerlijke dag in Amsterdam met Maite, zie mijn engelse blog.

Kan shoppen je echt blij maken? Voor vandaag vond ik het onzin, weer echt ontspannen door als een gek schoenen te gaan passen. Want aan het einde van de dag zijn er altijd nog dingen die je wil, maar waar je simpelweg geen geld meer voor hebt.

Maar mijn mening is lichtelijk veranderd. Met enorm veel tasjes over straat lopen, wetende dat je volgende week in heerlijke kleren naar school kunt, heeft effect. Maite en ik gingen naar Amsterdam om even weer bij te komen van onze tenamens. Het is gelukt, en wel meer dan dat.
We zijn in het schoenen walhalla geweest, een winkel met zoveel schoenen dat ik niet meer wist waar ik kijken moest. We hebben de leukste kleren gevonden. We hebben een foto gemaakt voor een you-take-picture-toerist, we hebben heerlijk geluncht, we hebben genoten van het heerlijke weer, we hebben gelachen... Kortom: het was perfect!

Winkelen zorgt voor een blik op de toekomst, nu weet ik dat ik volgende week ontzettend leuke nieuwe kleren aan kan trekken naar school. En ja, daarom heb ik nu alweer wat zin om naar school te gaan, zodat ik het aan iedereen kan showen.

Ik wist niet dat ik materialistisch was, of in ieder geval: zó erg. Maar blijkbaar zit het diep verscholen in elke vrouw, en komt het er in Amsterdam in een keer uit.