woensdag 30 juli 2008

Feelgood en mooie kleren



Natuurlijk behoor ik ook tot de generatie vrouwen die Sex and the City aanbidt. Ik heb ook (bijna) alle afleveringen gezien en altijd vol meegeleefd met Samantha, Charlotte, Miranda en Carrie. Dus er bestond ook geen twijfel over of ik de film zou gaan kijken.

Een hele tijd kon ik telkens niet, dus gingen mijn zus en ik pas gisteravond erheen. En het was heerlijk. Prachtige kleren en heerlijke teksten. Het blijft gewoon een top serie - die nu vervolgd is met een topfilm.

Een klein detail wat ik ontzettend leuk vond - en volgens mij niet zoveel mensen opgevallen is - Carrie draagt één riem een aantal keer bij verschillende outfits. Voor mij een kleine opluchting, ze hadden wel geprobeerd een echt mens van haar te maken die dingen opnieuw en opnieuw combineert.
Een heerlijke film met een geweldig detail dat het allemaal nog veel leuker maakt!

zondag 27 juli 2008

Kanoën


Een paar dagen geleden kreeg ik van Maite een smsje. Of Arthur en ik samen met haar en Mirjam gingen Kanoën op de Kromme Rijn.

Nu moet je eerst even iets weten, een paar jaar geleden ben ik met school op een kano-kamp geweest waar we ongeveer 14 km per dag moesten kanoën. Mét al onze bagage. Je kunt je voorstellen dat je het kanoën dan na een paar dagen wel écht gezien hebt en wel leukere dingen weet om te doen. Dus sinds dat kamp heb ik een soort 'afkeer' van kanoën.

Maar ach, dit was maar een middagje en het zou sowieso gezellig zijn. Dus vertrokken we vrijdag gezellig met z'n allen naar het kanoverhuurplekje. De kano's gingen te water en wij stapten in in de wiebelige bootjes. De volgende paar uur hebben we heel veel gelachen en was het ook ontzettend gezellig. Een béétje vermoeiend, maar dat is juist wel leuk toch?

Conclusie: kanoën is best leuk, zolang het maar voor een dagje is!

woensdag 23 juli 2008

Open Toernooi

Arthur tijdens zijn eerste wedstrijd

Deze week is het Open Toernooi van mijn tennisvereniging. Ikzelf doe - als echte beginneling - nog niet mee, uit angst voor een ware afslachting. Arthur deed wel mee. Zowel in de Heren enkel 5 als de Gemengd dubbel 5. Maandag moest hij in de hal zijn eerste enkelpartij spelen aangezien het hard regende. Hoewel hij vantevoren de hal vreesde vanwege de bodem die veel sneller speelt dan de normale banen, heeft hij toch netjes gewonnen.
Gisteren kon er wel op de banen gespeeld worden en kwam Arthur twee keer aan bod. Eerst in de dubbel en 's middags mocht hij in zijn eentje. In allebei de partijen zou hij een sterke tegenstander treffen, dus hoopte hij in ieder geval één van de twee partijen te winnen. Helaas is dat niet gelukt. In de dubbel was de eerste set al snel voor de tegenstander. In de tweede set werd het nog heel spannend en kwamen ze tot 7-5 voor de tegenstander. De laatste game duurde een eeuwigheid en hebben de tegenstanders wel tien matchpoints gehad. Helaas konden ze het dan uiteindelijk ook werkelijk afmaken en moest Arthur samen met zijn dubbelpartner Willemijn na de eerste ronde het toernooi al verlaten.

Arthur 's middags tijdens zijn enkel-partij

Slechts een halfuur later moest Arthur alweer op de baan verschijnen. Nog wat moe van de vorige wedstrijd mocht hij gaan spelen tegen iemand die een heel stuk sterker was dan hij (voor de tennissers onder ons: een 4.4 terwijl Arthur 5.2 is). Weer een mooie wedstrijd. Helaas had Arthur niet genoeg energie meer om er nog een drie setter van te maken.

Ondanks dat hij niet gewonnen heeft, de partijen waren heel leuk om naar te kijken - bij de dubbel werden Arthur en Willemijn veel aangemoedigd en werd er op nagels gebeten langs de kant - en heeft hij ook best lekker gespeeld.

woensdag 16 juli 2008

Woorden, zinnen, boeken.

Zelf schrijven vind ik heerlijk. Ik vind het ook heerlijk om andermans schrijfresultaten te lezen. Ik ben een echte boekenfanaat en nu het vakantie is komt dat weer helemaal tot uiting. Van de week heb ik mijn boekenplank opnieuw geordend, op alfabet van de auteurs. Eerst stond het een beetje soort bij soort. Het was heerlijk om al die boeken er even uit te halen en te bekijken, al die boeken met een ander verhaal. Hardback, paperback, oud en nieuw... Ooit las ik ergens een prachtig citaat, de naam van de geciteerde man is mij helaas alweer ontglipt, 'Aan een boekenplank kun je het karakter van de eigenaar ontlezen'.

De boeken op mijn boekenplank die mij het meest 'dierbaar' zijn:

1. Isabell Allende - Zorro
Een dik boek, hardcover. Aan de binnenkant van de kaft een mooie kaart van de reizen van Diego de la Vega, Zorro. En het verhaal, prachtig! Echt een spannend, meeslepend levensverhaal. Over Zorro was al zoveel geschreven en verteld, toch krijgt Isabell Allende het voor elkaar om een geweldig, adembenemend verhaal te schrijven. Ik weet zeker dat ik het nog een keer ga lezen en dan net zo erin op zal gaan als de eerste keer.

2. Astrid Lindgren - Michiel van de Hazelhoeve
Een kinderboek ja. Een geweldig kinderboek. Ik ben opgegroeid met dit boek. Avonden lang las mijn moeder me voor uit dit boek, sommige verhalen heeft ze misschien wel vijf keer voorgelezen. En 's ochtends las ik zelf ook nog even erin. Het verrijkte mijn fantasie en opende mijn ogen voor avontuur. Een boek dat ik nooit weg zal doen.

3. Elizabeth Gilbert - Eten Bidden Beminnen
Ik ben pas op 1/3 van het boek en vind het nu al helemaal geweldig. Ik had het te leen van een vriendin, maar heb vanochtend ook maar een eigen exemplaar gekocht. Ik vind sommige stukken, sommige woordkeuzes, perfect. Ik vind het ongelooflijk knap hoe Gilbert haar lezer enorm dichtbij haarzelf heeft laten komen. Het getuigt van lef, van zelfkennis en van geweldige schrijfkunst.

4. Arthur Japin - Een schitterend Gebrek
Een prachtig verhaal vond ik het. Een sprookje voor volwassenen. Je merkt dat Japin elk woord zorgvuldig heeft gekozen, gewogen op een gouden schaaltje. Niet dat ik altijd zulke 'precieze' boeken wil lezen hoor, maar in dit boek is het perfect. Trouwens, 'De Zwarte met het Witte Hart' - ook van zijn hand - vind ik mogelijk nog een beter, mooier boek. Maar die mag ik hier niet noemen want die staat (nog) niet op mijn eigen boekenplank.
5. Louis Couperus - De Stille Kracht
Dit boek heeft voor mij bijzondere waarde omdat het mijn ogen heeft geopend voor een aantal dingen. Allereerst heeft het verhaal mijn ogen geopend voor het leven ten tijde van het Kolonialisme. Maar ten tweede heeft dit boek 'de volwassenwording' van mijn literaire smaak in gang gezet. Toen ik het las zei ik tegen iedereen die het horen wilde dat het 'een verschrikking van een boek' was. Een maand later besefte ik me dat het toch een knap staaltje schrijfkunst was...

Verder zijn er nog een paar boeken die mij ook zeer waardevol lijken, maar ik nog niet gelezen heb. Zo staat 'Duizend Schitterende Zonnen' van Khaled Hosseini nog te wachten tot ik het lees en heb ik vandaag uit de boekenkast van Jongerius 'Alle namen' van José Saramago meegenomen terwijl ik terugdacht aan het prachtige 'Stad der Blinden' van hem.

Zoals je al hoort, ik wordt enthousiast van boeken en kan niet ophouden erover te praten. Vandaag liep ik nadat ik mijn trotse aankoop had gedaan ook niet meteen Jongerius uit, maar bleef ik nog even praten met de verkoopster... Over al die o zo heerlijke boeken.

vrijdag 11 juli 2008

Internet aan de keukentafel

Het leek me ontzettend relaxt, overal kunnen schrijven. En wel meteen op een computer, dus niet op wegvliegende blaadjes waar heel veel op gekrast moet worden.

En nu kan ik dat eindelijk!

Ik heb vanochtend met mijn vader een laptop uitgezocht bij de mediamarkt. Het is wel even gek hoor, aan de keukentafel zitten en gewoon internet hebben. Zónder snoertjes. Oh en als je toch niet lekker zit? Gewoon optillen en op de bank gaan zitten, het internet is er nog steeds!

Voor de meeste Nederlanders vast niets nieuws, maar ik vind het een geweldige - net ontdekte - vrijheid. Ik zie het al helemaal voor me, mijn laptop mag me straks ook vergezellen naar college enzo.

Ik ben helemaal in mijn nopjes! Dat wordt lekker schrijven en bloggen, everywhere!

donderdag 10 juli 2008

Hét papiertje...

Toen ik voor het eerst het Jordan binnenliep, als groep8-er, voelde ik me er thuis en wilde ik er graag na de zomervakantie terugkomen. Nog geen idee had ik ervan hoe het zou voelen om het Jordan weer te moeten verlaten. Ook dacht ik nog totaal niet na over dat diploma wat ik kon krijgen.

Nu ben ik 18 en aankomend student. Nu heb ik mijn examens achter de rug, de uitslag is bekend en na gisteravond heb ik zelfs hét papiertje, mijn diploma, binnen. De afgelopen maanden zijn er veel laatste keren geweest. De laatste keer les, het laatste schoolexamen, het laatste Centraal examen, de laatste keer zitten op ons bankje... En gisteren dan voor het laatst als Jordanleerling op school. Het laatste praatje van mijn mentor... En het voelde ook alsof ik de leraren voor het laatst zag.

Voor de diplomauitreiking hebben we nog even een traditioneel potje voetbal gespeeld tegen de leraren. Ik heb alleen de eerste tien minuten meegedaan, maar dat maakt niet uit. Als meisje heb ik mijn plicht gedaan! En - helaas voor de leraren - we hebben met 2-1 gewonnen! Dus ook de laatste teamprestatie van de Eindexamenklas van 2007-2008 was succesvol.

Ik heb met veel plezier mijn handtekening onder mijn diploma gezet. Het voelde gek, opeens was het klaar. Opeens besefte ik me hoeveel ik veranderd ben sinds het moment dat ik voor het eerst het Jordan inliep. Ik sta sterker in mijn schoenen, ben socialer, geduldiger en volwassener geworden. Op het Jordan ben ik uitgegroeid van een klein meisje tot een jonge volwassene.

Na de zomervakantie ga ik weer ergens anders 'naar school'. Gelukkig heb ik daar net zoveel zin in als ik zes jaar geleden had om naar het Jordan te gaan. Ik ben benieuwd waar ik in de komende jaren tot zal uitgroeien...

maandag 7 juli 2008

Zon, zee... Zomer!

@Boulevard van Calella


Daar ben ik weer! Terug uit het verre Zuiden!

Twee keer 20 uur in een bus overleefd en verder acht dagen genoten van het leven in het Spaanse Calella. Een stuk bruiner dan vorige week en wat kleren en accessoires rijker.

Het was een heerlijke vakantie waarin ik héél veel gedaan heb met mijn vriendinnetjes. Een kroegentocht in Calella, op het strand gelegen, ijsjes gekocht, kleren gekocht, afgedongen voor een shirt van FC Barcelona, gegeten bij echte spaanse restaurantjes, EK voetbalfinale gekeken met spanjaarden (én duitsers), Sagrada Familia+Parc Güell gezien (Barcelona was maar een uurtje met de trein!), geshopt op het Ramblas (@ Barcelona), gelezen in de schaduw van spaanse Platanen, een nachtwandeling op het strand gemaakt, Kingsen, gezwommen in het zwembad van het hotel, in de zon gelegen, in de zee gezwommen, foto's gemaakt, crepes gegeten, een avondje naar Lloret geweest... En vast nog veel meer dingen die ik nu even niet allemaal kan bedenken.

Het was heerlijk, het was geweldig. Met z'n tienen hebben we Calella tot onze zoveelste thuishaven gemaakt.

Natuurlijk miste ik wel wat van thuis; de paarden, m'n ouders, m'n zus... Er was echter één iemand die ik echt heel erg heb gemist... Arthur. Dus ik vond het niet héél erg om weer thuis te zijn. Dit is mijn plekje, mijn leven.

En natuurlijk heb ik ook heel veel foto's gemaakt. Zie het foto album.