Stappen

Vanochtend heb ik met Patent een rondje over straat gestapt. En dat stappen brengt altijd herinneringen bij me naar boven.

Bijvoorbeeld ongeveer 1,5 jaar geleden toen ik in Maart met Patent heel veel stapte vanwege zijn herstel van een griffelbeenfractuur. Ik heb toen het één week gepresteerd om vóór school een uur met hem te stappen (ja, kwart voor 7 het erf af en als ik terugkwam in een kwartiertje snel omkleden ed en op de fiets springen om naar school te gaan) en dan na school ook nog een uur. Het was heel bijzonder om zo vroeg hier over straat te gaan.

Verder zie ik de buurt vanaf een paard altijd veel beter. Ik heb enkele buren leren kennen omdat ik daar zo vaak langskwam en probeer nog altijd meer mensen te leren kennen. Dit is een redelijk 'gesloten' buurt, waar je je buren niet zo gemakkelijk leert kennen en ook niet voor een kopje suiker naar de buren gaat. Ik vind dit altijd heel jammer en probeer de mensen 'achter het hek' te leren kennen.

Ja, het heeft wel wat aparts... Met je maatje lekker buurten!

Paarden masseren

Gisteren kwam een boekje binnen dat mijn vader had besteld, paardenmassage. Allemaal uitleg over het masseren van je eigen paard, wanneer je het kunt doen en waar je voor moet oppassen.

Ik heb het allemaal doorgebladerd en gelezen en vanochtend het uitgeprobeerd op Voltrack. En hij vond het heerlijk, ik mocht zelfs rustig aan zijn hoofd zitten, iets dat hij normaal liever niet heeft. Aan het einde stond hij met zijn hoofd helemaal naar beneden gezakt en zijn ogen halfdicht te genieten.

Een tip om te lezen!

Paardenmassage - Renate Ettl
Isbn: 9058771814

Brokkenpiloot Bats

Patent heeft vandaag echt pure pech gehad tijdens de training. Al op de terugweg heeft hij ergens zijn kogel waarschijnlijk verdraaid en is hij kreupel gaan lopen.

Mijn vader is met Voltrack snel doorgereden naar mijn moeder (die ons aan het groomen was) om te regelen dat zij Patent en mij met een trailer op kon halen. En ik ben naar een parkeerplaats vlakbij gestapt en heb daar gewacht tot ze kwam.

Thuis hebben we hem meteen helemaal nagekeken en geconcludeerd dat het waarschijnlijk om een verdraaiing ging. Gelijk meer dan een halfuur ijs om zijn benen gedaan en hem in de wei gezet zodat hij kan wandelen. We doen hem vandaag nog een paar keer in het ijs, in de hoop dat we daarmee zorgen dat het sneller overgaat. Het valt me nog mee, want in de wei liep hij gewoon goed.

Nu maar hopen dat de brokkenpiloot snel weer op de been is!

Een Spaans rooster en een tropenoutfit

Patent en ik vanochtend

Nu met het warme weer probeer ik toch gewoon door te rijden. Maar dan wel met een ietsje aangepaste dagindeling. Een soort variatie op het dagelijks leven van Spanjaarden, vroeg eruit en 's middags siësta.

Ik rijd normaal ook meestal 's ochtends, maar nu rijd ik extreem vroeg. Vanochtend om 7.00 ging ik de eerste opzadelen en om 9.30 had ik twee paarden gereden. Precies op tijd klaar, want de zon was al zo hoog dat de bak nog maar voor een klein deel in de schaduw was.

Verder heb ik mijn rijkleding ook enigzins op het weer afgestemd. Een helm vind ik met dit weer erg warm, maar toch doe ik er meestal een op. Behalve als ik weet dat de kans vrij klein is dat er iets zal gebeuren, zoals nu. Thuis veilig in de bak, paarden zijn gemoedelijk en ik was ook niet van plan ze echt heel erg moe te maken (dan gaan ze vaak wat protesteren). In het begin had ik nog geen zonneklep op en bleek een zonnebril niet afdoende te zijn. Maar met zonneklep was het prima te harden!

Ook voor de paarden natuurlijk een extra beloning na het rijden, een heerlijke douche waarbij je de baas óók nat mag maken =D

We zijn er weer!

Het is een gewoonte geworden, en daarom gingen we ook vandaag weer vroeg weg. (ik hoop overigens dat het snel weer een keer gaat regenen... We hebben bijzonder weinig gras en alles is zo ontzettend stoffig...). En na maanden trainen zijn we weer op het niveau dat Voltrack zo'n 2 jaar geleden had... We hebben weer een uur achter elkaar gegalopeerd. En Patent kon het nog prima aan, hij had nog alle tijd om 2x de bosjes in te springen.
Toen we thuiskwamen was hij wel behoorlijk moe, volgens mij kwam dit voornamelijk omdat hij zo eigenwijs was geweest nauwelijks te drinken onderweg. Tja, eigen schuld dikke bult! En op deze manier leert hij het vanzelf.

Morgen ga ik ook weer even de deur uit, even weer wat anders doen dan de paarden. Ik ga bij een vriendin logeren hier vlakbij, lekker samen winkelen enzo. Ik vind het heerlijk om zoveel met de paarden te doen (in feite de hele dag ermee bezig te zijn), maar het is ook lekker om er soms even helemaal van weg te gaan. Ik ga meestal maar kort hoor, een nachtje logeren of een dagje weg, maar dat is al genoeg. Langer hoeft het ook niet te worden, want dan ga ik het missen. Ja, dan mis ik het om onder het stof te zitten, om de paarden te voeren en het allermeeste mis ik het werken met ze. Heerlijk, om op een paard te zitten, beide nat van het zweet en het stof aan je te voelen kleven. Maar wel met een voldaan gevoel, je gaat tot het uiterste en daar wordt je voor beloond.
Hetzelfde heb ik met hardlopen. Het zweet op je huid voelen prikken, zwaar ademen, je benen zwaar voelen worden en tóch... nog éven doorgaan!

Eigen Conditie

Behalve dat de paarden goed getraind moeten zijn, mag ik ook wel mijn steentje bijdragen. En ik zal dan ook maar meteen toegeven dat mijn eigen conditie niet zoveel bijzonders is. Ik doe wel wat hoor, maar eigenlijk stelt het helemaal niks voor.

En daar ga ik vanaf nu verandering in brengen, want volgend jaar wil ik eigenlijk wéér met Voltrack 125 km rijden en dan gaan we het natuurlijk béter doen!
Zeker nu ik zomervakantie heb heb ik alle tijd. Gisteren ben ik zegmaar begonnen met het verbeteren van mijn eigen conditie, om mee te beginnen heb ik mezelf verplicht minstens een halfuur iets aan beweging/sport te doen naast het paardrijden. Gisteren voelde ik me behoorlijk sportief aan het einde van de middag =D (terwijl het nog steeds niet zoveel voorstelde). Ik had het volgende gedaan:
* 3 km 'hardgelopen' op onze crosstrainer
* 20 baantjes gezwommen (niet in een wedstrijdbad hoor, een klein zwembad)
* 100x gesprongen op de trampoline
en natuurlijk nog paardgereden, 3 kwartier flink gedressuurd met Patent.

Nu nog volhouden natuurlijk!

Keihard werken met een glimlach

Eens in de twee weken heb ik dressuurles. En daar gaat het er meestal behoorlijk fanatiek aan toe. Mijn instructeur en ik willen in dat ene uurtje allebei er zoveel mogelijk uithalen. Soms zie ik het niet helemaal zitten omdat het gewoon nét niet lukt en dan weet mijn instructeur mij weer goed te motiveren zodat het uiteindelijk net wél lukt.

Gisteren had ik weer les, in de benauwde namiddag. Voordat ik erop stapte dacht ik dat het nog wel zou meevallen qua warmte, maar daar had ik me toch lichtelijk op verkeken. Na een korte tijd zat ik (en het paard) al wat te hijgen en voelde ik al mijn spieren zwaar worden.
Maar met de gedrevenheid van mijn instructeur en ik zorgde ervoor dat uiteindelijk de paarden nog erg goed liepen. Eindelijk kan ik nette overgangen rijden. Vroeger nam ik er niet echt de tijd voor maar nam ik ze gewoon meteen terug. Terwijl tegenwoordig ik rustig me zwaar maak en onder me het paard al terug voel komen en dán pas de werkelijke overgang maak. Een heerlijk gevoel is het om dat paard onder je te voelen sluiten!

Na het harde werken heb ik de paarden even lekker afgedouched en mochten ze nog weer de wei in.