zaterdag 25 april 2009

Arrivederci

Onze nieuwe vriend
(geen mooie foto van een rode te vinden...)

Ruim tien jaar vertoefde hij hier op het aanrecht. Zwart met chroom. Precies vierkant. Een waterreservoir aan de achterkant.

En altijd dat vertrouwde geluid bij het vullen van een kopje. Eerst redelijk hard, terwijl de druk werd opgevoerd. Daarna druppelde de koffie, vervuld met smaak, het apparaat uit een klein kopje in.

Nog altijd werkte hij prima, maar toch was het tijd voor een nieuwe. Een nieuw systeem. Capsules, dat is het nu. De koffie is lekkerder en de machine behoeft minder onderhoud. Sinds vanochtend zijn we weer helemaal hip. Onze vertrouwde Quickmill werd een beetje uit elkaar gehaald, in een doos gestopt die eerst de pads bevatte en met liefde naar de auto gedragen. De hele reis pruttelde hij niet en druppelde er geen koffie uit het apparaat.

Bij Espressissimo zetten we hem, met doos en al, op de toonbank. Hij verdween naar achteren, om gereviseerd te worden en een nieuw leven tegemoet te gaan. Bij een andere koffiegenieter, die binnenkort de winkel in zal lopen en zal vragen of men niet toevallig een tweedehands Quickmill voor hem heeft. Onze Quickmill zal weer naar voren gehaald worden, opgepoetst en wel, en zal in een andere doos de deur verlaten. Op weg naar het huis van zijn nieuwe vriend.

Wij namen afscheid van een goede vriend en verlieten de winkel met zijn jonge broertje. Rood met chroom. Hippe knopjes. En glazen in plaats van kopjes.

Arrivederci amico

vrijdag 24 april 2009

Presenteren kun je leren

Een universitaire studie is over het algemeen vooral theoretisch. Begrippenkennis, formule gebruik, modellen...

Maar daarnaast moeten we ook onze academische vaardigheden ontwikkelen. Aan het begin van het jaar moesten we in het kader hiervan al een paper schrijven en nu is het tijd voor de vaardigheid presenteren! Bij het vak 'Macro economie' moeten we elk een presentatie van 10 minuten over ons 'onderzoeksland' houden met betrekking tot een bepaalde vraag (elke week een andere vraag en elke week presenteert iemand anders uit het groepje).

Tijd om onze grootste angst te lijf te gaan: spreken in het openbaar!

Om ons goed voor te bereiden op het presenteren van cijfers, van droge, saaie stof dus, hebben we deze week extra les gehad. Het begon dinsdagmiddag met een werkelijk briljant college over presentation skills. Een college gegeven door de meesters der presentatie, door de twee mannen die ons deze speciale korte cursus 'Presenteren' kwamen geven. Een geweldige afwisseling met onze normale stof. Het college was totaal niet stoffig, grappig zelfs, en was totaal niet slaapverwekkend.
Als een vervolg hadden we vanochtend workshops waarin we zelf in de spotlight mochten gaan staan. Een voor een moesten we voor de groep en telkens werd alles weer geanalyseerd. Sta meer rechtop ... gebruik je handen ... kijk mensen aan ... ontspan. De workshops waren vol beweging, actie, en bevatten totaal geen theorie. Het was toegepaste drama!

Ik heb ervan genoten, gelachen en vooral ook veel geleerd. Ontzettend nuttig om eens een keer naar elkaar te kijken en erop te letten wat iemand anders goed, of juist slecht, doet. En vooral: om eens een spiegel voorgehouden te krijgen en je bewust te worden van je eigen slechte trekjes. Na één college en een zeer leerzame werkgroep is het presenteren al meteen weer een stuk leuker geworden. Ik kijk er al bijna naar uit om die stoffige cijfers te gaan presenteren aan de rest van mijn werkgroep!

maandag 20 april 2009

Het land van de Bloesem


Arthur gaat al jaren, vorig jaar ging ik voor het eerst mee en afgelopen dagen was het weer feest. We gingen twee nachtjes bij oma Thea en opa Arnold logeren. Onderweg, in de trein, maakte ik me nog zorgen om het weer. Volgens het weerbericht zou precies het weer omslaan nu wij naar het Land van Maas en Waal afreisden. Maar de paar dagen dat we er waren heb ik de zon meer dan genoeg gezien. Toegegeven, 's nachts regende het. Maar daar had ik toch geen last van?

De logeerpartij leek in veel opzichten veel op de vorige: we hebben geduizend, we zijn naar Tiel geweest en zijn enorm in de watten gelegd door opa en oma. Het grootste verschil: deze keer waren we in de bloesem tijd in het land der Bloesembomen.

Wauw.

Wat een prachtige, golvende zee van witte en roze bloeiende bomen. Een overvloed aan kleur, waar je maar keek.

Het echte zomergevoel.

maandag 13 april 2009

Voorjaarsschoonmaak


Nu de kou het land uit is, de planten de grond uit schieten en de zon hele dagen schijnt ontstond hier thuis de drang om een voorjaarsschoonmaak te houden. Niet alleen ruimen wij het huis zelf op, laten we dekens en natte was buiten in de wind opfrissen, maar is het ook weer de hoogste tijd om de paarden een schone stal te bezorgen.

Twee à driemaal per jaar verandert het plein voor de stal in een soort rommelmarkt en blijft er in de stal alleen nog het stof op de balken achter. Met z'n allen zijn we de hele dag bezig met de stal poetsen tot er geen spinnenweb meer over is. Mijn moeder gaat het stofnest met de hoge druk spuit te lijf, mijn vader schept de stallen leeg en ik sleep alle dekens, voerzakken en gereedschap de stal uit.

Dit jaar vonden wij stille zaterdag wel een mooie dag om dit karweitje op te knappen, dus begonnen we zodra de paarden naar de wei verdwenen waren met frisse moed onze beerput open te trekken.

Elke pauze een stukje Paasstol hield ons op de been en aan het einde van de dag zag de stal er weer helemaal paasbest uit! De paarden snoven wat onwennig om zich heen, zij merkten ook wel dat er het een en ander was veranderd in hun stal tijdens hun aanwezigheid. Maar een echt probleem hadden ze er niet mee, een frisse stal was toch ook een stuk fijner voor hun neus.

Nu is de lente ook officieel ingetreden in hun huis!

donderdag 9 april 2009

Vrijheid rond Pasen

Vorige week heb ik bijna non-stop met mijn neus in de boeken gezeten, opeens waren de tentamens er alweer bijna. Met tegenzin heb ik geprobeerd me niet te laten inpalmen door het mooie weer, wat me natuurlijk lang niet altijd lukte, en heb ik braaf zitten lezen, opdrachten gemaakt, formules zitten stampen en dan het hele plan weer herhaald.

Afgelopen maandag had ik mijn Statistiektentamen. Daar hoefde ik maar een 2,4 voor te halen, dankzij goede resultaten bij de midterm. Nou, een erg hoog cijfer verwacht ik ook zeker niet, want ik ben weer ouderwets slordig geweest. Dat kwam ook vooral doordat ik wist dat ik het toch wel zou halen, ik zat er uiterst relaxt en heb niet alles nog tien keer langsgelopen.

Dinsdag was een ander verhaal: bij Rechten moest ik nog wel even echt presteren. Na dagenlang samenvattingen te hebben gelezen, opgaves te hebben gemaakt en begrippen door te hebben genomen was het tijd om de proef op de som te nemen. Kende ik het allemaal werkelijk? Volgens mij wel, want het tentamen ging prima. Hier en daar wat twijfel, hier en daar misschien niet de precieze formulering die hij wilde horen, maar ik wist zeker wel waar ik het over had. En dat geeft toch altijd een lekker gevoel, als je een tentamen maakt en ook weet waar de docent heen wil met een vraag.

Ik ben benieuwd naar de cijfers, maar eerst ga ik even genieten van mijn 1,5 week vrij!