vrijdag 31 augustus 2007

Hairspray

Gisteren ben ik met wat vriendinnen in Utrecht naar Hairspray geweest. Voordat we erheen gingen hebben we een dinertje bij mij gehouden. Een drie gangen maaltijd met als voorgerecht een salade, hoofdgerecht een zelfgebakken pizza en als toetje frambozensmoothie met citroensorbetijs. En zoals dat altijd gaat met meisjes, de tijd vloog dus moesten we ons na 't eten haasten naar de trein.
Op het station begon ik te stressen toen de trein al aankwam en we nog twee kaartjes moesten kopen. De automaat werkte niet mee en de conducteur wilde keurig op tijd rijden... Ook al deden mensen die in de trein zaten nog een keer de deur voor ons open, we hebben de trein net gemist. In Utrecht zijn we eerst nog naar de verkeerde bioscoop gerend en ik was alweer bang dat ze onze kaartjes al hadden doorverkocht. Gelukkig kwam alles goed en waren we precies op tijd.



'You have to think big to be big!' 'Big ain't the problem in this family Wilbur...'
Ik weet ook al wat de volgende film is waar we met z'n allen heengaan: Enchanted.

woensdag 29 augustus 2007

Natuur op de vliegbasis


Zoals ik volgens een gemeenteraadslid uit Baarn te laat was met mijn verontwaardiging over de ontwikkelingen rond kasteel drakensteyn, ben ik nu in mijn ogen nog net op tijd.
Hier vlakbij ligt Vliegbasis Soesterberg, het oudste militaire vliegterrein van Nederland. In de planning staat dat eind 2008 de vliegbasis gesloten zal worden en er eindelijk gestopt zal worden met de vele militaire oefeningen met F16's, chinook helicopters, AWACS (die uit Schinveld ja), Orions en alles wat het leger bezit en de lucht in kan.

Dit betekent dat er al een hele tijd getwist wordt over de toekomst van het terrein. Werkelijk íedereen wil wel een stukje. De een om kantoorpanden op de bouwen en de volgende om er een paar hoge flats neer te donderen. Als iedereen zou krijgen wat er gewenst wordt, blijft er vrij weinig natuur voor de natuur over. Nét nu ook de natuur een onhoorbare stem heeft in deze discussie. Het gebied vormt namelijk een schakel middenin de randstad en door het onderhoud van defensie heeft het al een aardige ecologische waarde.

Utrechts Landschap wil graag het héle gebied, maar krijgt slechts een klein deel. Met de actie 'Geef voor natuur op de vliegbasis' proberen ze ook de rest te kunnen kopen met geld dat mensen doneren. Er is alleen één klein probleempje... Volgens mij loopt de actie nog niet zo geweldig en schiet het dus niet echt op met het grond kopen. En dáár moet verandering in komen. Het is uniek dat er zo'n groot gebied vrij komt in de Randstad en in mijn ogen is het ook heel belangrijk dat er natuur blijft. Zoals Utrechts Landschap uitlegt op hun site hebben ze werkelijk een groot stuk nodig, om ook het habitat van schuwe dieren te beschermen.
Doe ook mee en help met slechts €15,- Utrechts Landschap weer een stukje op weg!
Maak uw bijdrage over op giro 507396 t.n.v. Het Utrechts Landschap De Bilt

maandag 27 augustus 2007

Trailertraining II

Begin deze zomer heb ik geblogd over de problemen die we hadden met het laden van Patent. Sindsdien heb ik hem zo vaak in de trailer gehad dat hij dat ding nu van binnen beter dan van buiten kent. We zijn nog lang niet zover dat hij er in één keer inloopt, maar langzaam maar zeker gaat het steeds beter.

Bij de vorige endurancewedstrijd deed ik er nog meer dan een uur over om hem weer de trailer in te krijgen zodat we naar huis konden. Nu duurde het maximaal een kwartier.
De sleutel tot succes met een eigenwijze arabier die gelooft in conspiracytheories is toch simpelweg geduld. Je niet gek laten maken door hem, als hij wéér snel de klep af racet. En gewoon vaak doen. Van de winter moeten we ook minstens 1-2x per maand een rondje met hem rijden, ook al is heel Nederland bedekt onder een dikke laag ijs en kunnen we nergens rijden. Op die manier kunnen we ervoor zorgen dat hij het steeds normaler gaat vinden en normaal blíjft vinden.

Hopelijk loopt hij er over twee weken nóg beter in met de wedstrijd, ik heb in ieder geval goede hoop en anders heb ik nog altijd een kruiwagen vol geduld. De trailertraining slaat dus aan!

Endurance Kootwijkerbroek

Patent en ik, vlak voor de finish

Al vele keren hebben we gereden door de bossen rond Kootwijk. Er wordt namelijk maar liefst drie keer per jaar een wedstrijd in die omgeving georganiseerd.Gisteren vertrok ik iets voor 7 uur van huis samen met mijn ouders, mijn zus en de paarden. Richting ‘Onder de Kastanje’ waar Endurance Kootwijkerbroek van start zou gaan.

Voltrack en mijn vader

Patent krijgt steeds meer wedstrijdervaring en blijft daardoor steeds rustiger. Vroeger duurde het makkelijk een uur voor hij weer rustig was na een massastart, nu was hij na 5 kilometer alweer prima te rijden met een los teugeltje. In de vetgate konden we hem ook bijna meteen aanbieden zodat we maar weinig tijd verloren.

Ook al kennen we het gebied best aardig, het tweede rondje werd een soort puzzelrondje. Er was een punt waar je makkelijk de verkeerde ronde op kon rijden, iets wat we vorig jaar gedaan hebben. En op een ander punt miste ik een markering waardoor we een kilometer extra gereden hebben… Maar we gaan vooruit, want vorig jaar was het niet één, maar tien kilometer.

Mijn vader en ik, bijna finish

Het weer was beter dan vorig jaar, we zijn niet zo erg verkeerd gereden en het allerbelangrijkste: allebei de paarden zijn goedgekeurd. Met een snelheid van iets boven de 14 km/h zijn we 7e en 8e geworden van de 30 starters. Een resultaat waar we heel tevreden mee zijn.

(Foto's gemaakt door Claire *achternaam onbekend*)

zondag 19 augustus 2007

Geachte mevrouw de Koningin

Het hekwerk rond Drakensteyn - Foto: Nederlands Dagblad

Majesteit,

Dit zal vast niet het eerste schrijven zijn dat u ontvangt over het smakeloze gevangenishek rond uw toekomstige pensioenverblijf 'Kasteel Drakensteyn' te Lage Vuursche. Op deze mooie zondag heeft het mij flink geschokt in de vroege ochtend toen ik, na er enkele maanden niet geweest te zijn, er met de auto en paardentrailer langsreed.

Het imminente hekwerk van maar liefst 3½ meter hoog staat in sterk contrast met zijn omgeving. Zoals u wel bekend zal zijn van uw verblijf vijfentwintig jaar geleden te Drakensteyn is Lage Vuursche een charmant, pittoresk dorpje middenin prachtige bossen. De natuur heeft hier nog vrij baan en in het bos leven nog aardig wat reeën. Dat u het uitzicht van uw omwonenden met dit hek vergalt en de reeën de pas afsnijdt vind ik ronduit ontgoochelend.

Nadat er al vele pogingen gedaan zijn wil ik graag ook nog trachten u ertoe te bewegen het afschuwelijke hek te vervangen door een hek met smaak. Een hek dat in deze mooie omgeving past. U gaat dan weliswaar een riskanter pensioen tegemoet, maar het zal ook plezieriger voor u en uw omgeving zijn. Uw pensioen doorbrengen in de Lage Vuursche Bajes is toch niet uw beeld van uw pensioen op Drakensteyn?

Hoogachtend,

Guinnifer Fuld

dinsdag 14 augustus 2007

Sightseeing met de NS

Foto: Railtrack.weblog.nl

Blijkbaar had de NS besloten het roer om te gooien en te gaan kijken of de toeristenmarkt niet leuker is. Het enige wat mij gisteren op het traject Heiloo – Utrecht nog ontbrak was een goede gids, want ik heb elke lantaarnpaal kunnen bestuderen.

De tour begon bijna meteen, in Uitgeest was het al raak. Op het station van Uitgeest hebben we ruim 3 kwartier stilgestaan door een seinstoring rond Amsterdam. Terwijl we eigenlijk helemaal niet zouden stoppen op Uitgeest.

Nu moet je niet denken dat we daarna gewoon doorreden naar Utrecht. Ten eerste waren we veranderd in een soort stoptrein en ten tweede hebben we ook in Amsterdam CS een hele tijd mogen wachten. Er waren namelijk twee lange goederentreinen die vóór gingen. En de trein van perron 4 die eerst niet meer zou vertrekken, was op miraculeuze wijze ook eerder weg dan wij?

Net buiten Amsterdam mochten we weer even wachten en voor Utrecht ook nog tien minuten. We zaten duidelijk in de LSL-trein, de Super Stoptrein… En ik weet nu hoe de NS zo’n trein noemt: een ‘Extra trein’!

Met mijn medereizigers die nog verder moesten dan ik heb ik er wel om kunnen lachen. We zaten met zo’n stuk of tien mensen in de voorste coupé, terwijl er achter ons nog een enorme rij lege treinstellen volgde.

De treinreis duurde zo’n 3 uur in plaats van 1,5 maar het was gezellig niet waar?

zondag 12 augustus 2007

Patent en zijn bramenliefde

In de ´boswei´ van de paarden staat in het midden een grote bramenstruik. Deze heeft elk jaar rond deze tijd heel erg veel bramen. Maar helaas voor Patent kan hij ze er zelf niet zo goed afhalen, omdat hij dan met zijn mond vol doornen zit. Daarom laat hij dat graag aan ons over.

Als je wat bramen gaat plukken om zelf op te eten komt hij meteen aanlopen en maakt duidelijk dat het echt zíjn bramen zijn. Nu lijkt hij een opdringerig vervelend paard, maar in feite is het heel erg schattig. Hij snoept de bramen één voor één uit je hand en lijkt wel het gelukkigste paard op aarde. Het is zo schattig hoe hij achter je aanloopt en terwijl je half in de bramen bent geklommen voor hem je zijn neus zachtjes tegen je arm voelt duwen. ´ik lust er nog wel een paar hoor.´

zaterdag 11 augustus 2007

De eerste tekenen



Zit je lekker 's ochtends in de keuken, met het idee dat het een rustige vakantie zaterdag zal worden. Maar helaas voor mij werd het dat niet (helemaal)...

Het pakketje dat rond 10 uur bezorgd werd was namelijk niet gewoon iets dat mijn ouders besteld hadden. Het was een verplichte bestelling van mij, genaamd schoolboeken. Een enorme berg boeken die ik aan het eind van het komende jaar állemaal uit mijn hoofd moet kennen (+ nog een beetje meer)!

De eerste tekenen van 6VWO zijn er dus, het is geen grapje meer. Over een paar weken kan ik mijzelf serieus een 6-vwo-er noemen, maar of ik daar op dit moment blij van word?

donderdag 9 augustus 2007

Culinaire week II

Het is me gelukt! Drie dagen lekker eten bereiden en niemand laten uithongeren!
Wat ik zondag gekookt had had ik al gezegd en de overige dagen zagen er als volgt uit:

Maandag: 'Mediterrane Risotto' met een Biefstukje voor pappa.
Dinsdag: Een voorgerechtje met varkenshaasjes (a la Laudine), als hoofdgerecht 'Pitabroodjes gevuld met tonijn en kappertjes' en als toetje (mislukte) Chocoladesoufflé's.
Woensdag: mamma gekookt, ik als toetje een Charette gemaakt (mijn variant op de 'Charlotte met frambozenschuimijs' van de AH)

Zometeen vertrekt mamma weer, met de trein naar Groningen. Dus vanavond mag ik weer koken! Ik zou eerst 'Lasagne van courgette en tonijn' maken, maar eigenlijk heb ik daar niet meer zo'n zin in. Dus ik ga nog even op zoek naar een leuker recept voordat ik straks boodschappen ga doen.

zondag 5 augustus 2007

De Culinaire week


Mijn moeder houdt weer eens een fietsweekje. Vandaag vertrok ze om 9.00 richting mijn oma, met nog 105 km te gaan. Dinsdag komt ze weer naar huis en donderdag vertrekt ze alweer naar mijn zus in Groningen. Ik hoop voor haar dat ze vandaag vóór de ergste hitte al bij mijn oma was, want daar kon ze vervolgens lekker afkoelen. Ze is waarschijnlijk met oma lekker naar het strand gegaan. Daar had ik ook best willen zitten natuurlijk.

Hier is het ook leuk hoor, want ik ben nu de manager van het huishouden. Dat betekent: niets vergeten en veel doen... Want naast het paardrijden en uitmesten moet ik nu ook de planten water geven, stofzuigen en... koken!

Dat laatste vind ik helemaal niet erg, want dan kan ik nu mooi mijn vader als proefkonijn gebruiken. Voor alle zes de keren dat ik nu moet koken heb ik recepten uitgezocht en voor vier keer een lekker toetje ingepland. Ons diner van vandaag stond in het thema van de framboos. We hebben 'Avocadosalade met walnoten en frambozen' gegeten met couscous en het lekkerste toetje ooit: 'Frambozensmoothie met citroensorbetijs'. Jummie wat houd ik van frambozen!

Mijn vuurdoop is dus goed gegaan, dus zal de rest ook wel niet aangebrand op tafel verschijnen.

zaterdag 4 augustus 2007

Rondom normale ijzers

Na een jaar lang op nike-airs rond te hebben gelopen, is vrijdag Patent eindelijk weer door de hoefsmid op gewone ijzers gezet!

Vorige zomer had hij behoorlijk veel hoefscheuren. Onze hoefsmid besloot toen een van zijn laatste remedies te proberen: zooltjes. Hiermee wilde hij de hoeven van Patent proberen breder te maken (die zijn (oh nee, waren!) namelijk pietluttig smal.) Voor mocht hij dus op 'Nike airs' en achter kreeg hij balkijzers.

In Juni ging hij al van de balkijzers af, maar omdat hij slechts enkele dagen voor een wedstrijd werd beslagen durfde de hoefsmid nog niet de zooltjes eronder uit te halen. Vrijdag was er geen enkele reden meer om het niet te doen, dus loopt Patent sindsdien weer op gewone ijzers! Voor de meeste paardeneigenaren gewoon, maar voor ons is het nu feest. Nu maar hopen dat de hoefscheuren wegblijven *klopt af*.