maandag 26 maart 2007

Kiezen

Ik ben over het algemeen niet zo goed in het doorhakken van knopen. Toen ik besloot een iPod te bestellen heb ik er 3 uur over gedaan om te besluiten of ik een zwarte of een witte nam, en vervolgens of en zo ja, wat, ik een tekst erin zou laten graveren.

Afgelopen week heb ik een wat belangrijkere keuze moeten maken die mij behoorlijk zwaar viel. De vraag was of ik door wil gaan met ambitieus endurance rijden en proberen ook werkelijk een 160 km op m'n naam te schrijven, of dat ik lekker 'recreatief' zou gaan rijden en me voortaan beperk tot klasse II en klasse III wedstrijden. En dan vooral om de gebieden te leren kennen zodat we er zelf later terug kunnen komen om te gaan rijden.

Ik heb het dit jaar veel drukker met school gekregen, wil graag ook soms een weekendje weg kunnen gaan met vriendinnen (zie: maastricht), en dit jaar moet je voor de fasnatrail een zogenaamd FEI paspoort kopen. Dat FEI paspoort is 4 jaar geldig en kost een paar honderd euro. Aangezien ik volgend jaar eindexamen doe en het daarna helemaal niet zeker is wat ik nog verder ga doen met de paarden, is dat een behoorlijk heftige investering vonden wij.
Natuurlijk ging het in principe niet om geld, want als je iets echt wil, dan kan het. Maar het was wel een goede reden om er weer even over na te denken waarom we ook alweer endurance rijden.

Daartegenover staat dat een 125 km uitrijden een onmeetbare kick is, 10 uur met je paard rijden schept een sterkere band dan alles wat je tot dan toe gedaan hebt met dat paard. En daarnaast komt ook nog eens dat ze dit jaar waarschijnlijk wél het jeugdkampioenschap officieel uitroepen...

Lang verhaal kort: ik heb besloten een stapje terug te doen. Geen druk meer met de paarden, zodat het weer echte ontspanning is naast school. Ik vond het echt een ontzettend moeilijke keuze, want ik heb nu het paard staan waarmee ik het kán. Waarmee ik echt internationaal kan rijden. En jeetjemina, wat een weergaloos avontuur was die 125 km!
De twijfel bestaat nog, ga ik niet als ik 30 ben hier ontzettend van balen? Bah, ik wilde dat ik het wist. Is deze keuze nu de juiste?

Die ene 125 km kan in ieder geval niemand mij meer afpakken en zal ik de rest van mijn leven meedragen als een ontzettend bijzondere ervaring. Hoe ontroerd ik was, dat Voltrack dat voor mij deed. Iets om stil van te worden.

Geen opmerkingen: