We zijn er weer!

Het is een gewoonte geworden, en daarom gingen we ook vandaag weer vroeg weg. (ik hoop overigens dat het snel weer een keer gaat regenen... We hebben bijzonder weinig gras en alles is zo ontzettend stoffig...). En na maanden trainen zijn we weer op het niveau dat Voltrack zo'n 2 jaar geleden had... We hebben weer een uur achter elkaar gegalopeerd. En Patent kon het nog prima aan, hij had nog alle tijd om 2x de bosjes in te springen.
Toen we thuiskwamen was hij wel behoorlijk moe, volgens mij kwam dit voornamelijk omdat hij zo eigenwijs was geweest nauwelijks te drinken onderweg. Tja, eigen schuld dikke bult! En op deze manier leert hij het vanzelf.

Morgen ga ik ook weer even de deur uit, even weer wat anders doen dan de paarden. Ik ga bij een vriendin logeren hier vlakbij, lekker samen winkelen enzo. Ik vind het heerlijk om zoveel met de paarden te doen (in feite de hele dag ermee bezig te zijn), maar het is ook lekker om er soms even helemaal van weg te gaan. Ik ga meestal maar kort hoor, een nachtje logeren of een dagje weg, maar dat is al genoeg. Langer hoeft het ook niet te worden, want dan ga ik het missen. Ja, dan mis ik het om onder het stof te zitten, om de paarden te voeren en het allermeeste mis ik het werken met ze. Heerlijk, om op een paard te zitten, beide nat van het zweet en het stof aan je te voelen kleven. Maar wel met een voldaan gevoel, je gaat tot het uiterste en daar wordt je voor beloond.
Hetzelfde heb ik met hardlopen. Het zweet op je huid voelen prikken, zwaar ademen, je benen zwaar voelen worden en tóch... nog éven doorgaan!