Afgelopen woensdag kwam ze dan eindelijk terug. Na twee keer haar vliegtuig niet gehaald te hebben, nog twee dagen te hebben vertoefd in Miami, na vier maanden Costa Rica. Woensdagmiddag stonden we met de thuisblijvers gespannen op haar te wachten bij Arrival 2 op Schiphol. En toen, toen kwam ze eindelijk door die deuren.
Daar was Mari weer! Ongelooflijk bruin, een hoed op haar hoofd en - hoe voorspelbaar - op slippers.
Nu zijn we weer met z'n zevenen. Mari was de eerste die weer thuiskwam. En wat was dat heerlijk. Om haar weer in onze armen te sluiten, om op Schiphol te zijn om iemand op te halen in plaats van gespannen te vechten tegen de tranen. Ja, ze is er weer. Een hele ervaring rijker, een beetje veranderd, maar toch nog altijd onze lieve Mari.
Fien, Maite en Judith zijn nog bezig met de wereld ontdekken, maar ook hun terugkomst komt alweer een beetje meer in zicht. 11 Mei staan we weer op Schiphol, dan om Maite in te zwaaien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten