Voltrack's afscheid

Voltrack hebben we zaterdag natuurlijk ook afscheid laten nemen van Patent. Hij heeft aan Patent gesnuffeld, in zijn lip gebeten en zich verwonderd waarom zijn makker niet meer reageerde.

Zaterdagmiddag hadden we meteen een merrie van 26 opgehaald om hem gezelschap te houden, Verba heet ze. Aan één oog blind en een dik achterbeen, maar nog altijd oplettend en een ontzettend vriendelijk dier, bijna 20 veulens heeft ze in haar leven gebaard en nu is ze waarschijnlijk met pensioen.. Door het gezelschap van deze lieve dame was Voltrack niet meer helemaal alleen.

Zondagochtend nam mijn vader Voltrack mee naar het bos en toen bleek dat het voor Voltrack toch nog wel erg onbegrijpelijk was. Achter elke boom heeft hij gezocht, hij heeft gehinnikt en wilde op een gegeven moment niet meer verder. Met veel haast is hij weer naar huis gedraafd om daar te ontdekken dat Patent nog steeds niet terug was.

In de loop van de week is het minder geworden. Maandagochtend riep Voltrack nog terwijl Verba naast hem in de wei stond, vandaag begon hij te hinniken toen Verba uit zicht verdween.

Voltrack en Patent waren dikke maatjes, altijd samen. Wat was het prachtig om te zien hoe goed die twee het met elkaar konden vinden. Helaas, Voltrack moet nu alleen verder, maar zijn eigenwijze vriend zal altijd hem bij blijven staan.