foto: Joey BruijntjesHet regende en stormde, dus besloot ik dat ik maar eens een keer met het openbaar vervoer naar de Universiteit zou gaan. Dat duurt ongeveer even lang en ik zou lekker droog zitten. Al met al een prima plan vond ik zelf.
Tot ik op het station stond...
De trein bleek maar liefst een kwartier vertraging te hebben. Op tijd komen was dus niet meer mogelijk... Ongeduldig wachtte ik op het winderige perron op de trein, die uiteindelijk ruim een kwartier na de geplande tijd het station in kwam rollen.
De deuren van de trein schoven open en toonden een halletje gevuld met treinreizigers die als haringen in een ton tegen elkaar aan stonden. En geen van de haringen stapte uit! Zo erg had ik het nog nooit gezien, er was gewoon geen plekje meer voor mij! Het zag eruit als een trein in Azië, tot de nok gevuld.
De conducteur zei dat ik maar verder naar achteren moest lopen, achterin de trein was waarschijnlijk nog wel wat ruimte. En daar was het inderdaad iets minder druk en paste ik er nog precies bij.
Op Utrecht Centraal liep ik net de bus mis die ik moest hebben, dus mocht ik nog fijn tien minuten wachten. Met als gevolg dat ik uiteindelijk twintig minuten te laat bij mijn werkgroep aankwam. Ik zal nog wel twee keer nadenken voor ik weer het openbaar vervoer neem, de fiets biedt meer zekerheid en ruimte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten