Wellicht de frustratie van menig vrouw, wellicht ben ik nog te onervaren om zonder kleerscheuren aan te komen op de plaats van bestemming. Het volgende is namelijk het probleem: zelfverzekerd tikkend op hoge hakken door de stad lopen is in mijn ogen onmogelijk. Vandaag was Laudines Propedeuse uitreiking in de Pieterskerk in Utrecht. Middenin de stad en ik dacht daar wel op hoge hakken naar toe te kunnen...
Eenmaal ter plaatse moesten we nog een heel stuk lopen door de binnenstad van Utrecht, en je raadt het al: ik mocht over irritante 5 duimers me een weg banen richting die kerk. En zoals elke vrouw die weleens op hakken loopt (denk ik, maar zoals ik eerder al zei; misschien ben ik de enige kluns!) en geen enkele man weet, zitten er gáten tussen deze stenen. En die gaten zijn precies zo groot dat je er mooi tussen kunt zakken met je hak, en als je dan weer je voet wil optillen zorgt dat voor charmante momenten op straat... Jaja, ik ging al struikelend en op mijn tenen lopend door de stad. En terwijl ik dacht dat ik dit nog redelijk onopvallend deed (naja... Rennen op hakken zonder dat het echt tikt valt op...) sprak een man in het voorbijgaan me snel aan toen we bijna bij de kerk kwamen. Vol medelijden zei hij: "Lastig hè, op hakken lopen...'
And again: zoals elke vrouw weet en geen enkele man vermoed is dat een grote belediging. Zélfs voor een 16-jarige die de hoge hakken nog niet eens een jaar in de kast heeft staan! Een vrouw hoort parmantig op hakken door de stad te paraderen, en niet al hinkelend en hupsend de straat over te slingeren! En als je dan wel je charmante geparadeer op moet geven hoop je dat niemand het merkt en doet iedereen alsof ze het niet zien... Behalve een enkeling, die het je even meldt dat het er lachwekkend uitziet =D
Ach, ik heb na mijn zoveelste poging de stad op hakken te trotseren weer dezelfde conclusie getrokken: ik kan niet normaal door de stad paraderen en zal het dus voortaan maar op laarzen of onitsuka's doen... De stad is nog een niveau te hoog voor mij op hakken, maar wellicht kan ik het over een tijdje wél!
dinsdag 7 november 2006
Hoge hakken op de Utrechtse klinkertjes
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Mooi geschreven :) En je hebt helemaal gelijk: GROTE BELEDIGING
oftewel: niet met je hakken in het zand, maar met je hakken in de straat!
volgens mij ligt er in NY alleen maar asfalt, toch eens op letten.
en hoe zou Parijs zijn voor hakken?
daar let je niet op als je zelf op wandelschoenen bent.
In ieder geval is het met heel veel Europese steden "gehaktbal".
Ik wens je nog heel veel plezier op je hakken.
Ik had je al gewaarschuwd hoor> Ik heb een middagje aan de andere kant van de Dom geshopt, vanaf het station door de Steenstraat richting Dom. Ik moest een cadeautje hebben voor Marte's verjaardag (afgelopen zomer dus), maar ik liep niet op een straat met klinkertjes zoals jij, ik liep op de kinderkopjes en ik kan je vertellen: ik had geen hakken meer over.
Dat alles omdat ik de week ervoor beweerd had dat ik wel op naaldhakken door Utrecht kon rénnen. Ik heb het tegendeel bewezen, ik ben 5x in honderd meter m'n schoen kwijtgeraakt, tot grote hilariteit van, jawel, MANNEN :D
Je kunt in de binnenstad best op hákken lopen hoor, alleen niet op NAAALDhakken, slee hakken of gewone hakken zijn prima te doen. Overigens meen ik me te herinneren dat je gisteravond vooral aan het klagen was over dat je schoenen uitgleden door je kousen, ik heb niks gehoord over hakken die wegzakten.
Enne: je liep er bij als een kreupele bejaarde zonder rollator of stok, dus ja, het viel wel een beetje op :D
Een reactie posten