Loslaten

Om werkelijk wat verder te komen met het dressuren is het belangrijk te durven. Vroeger was ik soms best een beetje bang, als ik in de winter op een stuiterend paard zat. Ik verkrampte en durfde absoluut niet meer te ontspannen.

Ik reed niet meer voorwaarts, hield voor elke beweging goed tegen en wachtte af tot het paard opzij sprong.

Maar het is juist belangrijk wel gas te geven, wel voltes te blijven rijden en het belangrijkste is het om wél te ontspannen. Paardrijden is loslaten. Juist op de momenten dat het voelt alsof je op een brok beton zit die elk moment kan exploderen, juist dan moet je durven te ontspannen. Kijk wat er gebeurt. Als het paard er dan toch vandoor gaat heb je het in ieder geval geprobeerd. En zo nu en dan, dan ontspant het paard opeens. Opeens verruimen de passen en voel je het hele paardenlijf onder je ontspannen. Wat een machtig mooi gevoel is dat! Dat is ook weer zoiets waarvoor ik paardrijd, om soms even echt te voelen.

Als echte controlfreak vond, en vind, ik het nog weleens lastig om los te laten, maar het voelt zo ongelofelijk heerlijk als het lukt. Ook in mijn les gisteren voelde die paar momenten zo mooi dat ik alweer ben vergeten hoe het voelde om stuiterend op een brok beton rond te rijden. Eigenlijk gaat het bij paardrijden alleen maar om gevoel. Je krijgt de theorie geleerd maar uiteindelijk moet je een gevoel ontwikkelen, een gevoel voor timing en vooral een gevoel voor het paard onder je!