Shouf shouf shuffle

Als de oortjes van mijn iPod kapot waren, had ik besloten een iPod Shuffle te kopen. Oortjes kosten 30 Euro en een Shuffle (mét oortjes erbij) 45. En dan was dat meteen een fijn ding om mee hard te lopen. M'n oortjes zijn nog niet kapot, maar toch heb ik vandaag al een shuffle gekocht. In de stad zag ik namelijk dat hij in de aanbieding was: 29,50! Dat heb ik maar meteen meegenomen. Minder dan oortjes alleen!

Er kunnen 240 nummers op, je kunt door- en terugspoelen en het volume aanpassen. That's it.

Ik vind het briljant. Het doet me denken aan de iPod Flea. Gelukkig is de Shuffle wel iets groter, zodat je er ook werkelijk iets aan hebt. Nu ik hem heb lijkt het me eigenlijk best handig voor op de fiets. Daar zet ik toch altijd mijn gewone iPod op Shuffle!
Wat wel echt grappig is is dat er ook voor deze mini variant van de iPod ware accesoires te koop zijn, z'n computer-connector is al groter dan hijzelf!

Eén ding is zeker: dit is mijn meest hilarische aankoop van 2008!

Extra vrij

Na het maken van de tentamens was het nog even spannend, zou ik ze echt allebei gehaald hebben?

Vanochtend stonden eindelijk ook de cijfers van Multidisciplinaire Economie op internet... en ja hoor, allebei de vakken gehaald! De eerste 15 ECTS zijn binnen. En dat geldt ook voor Arthur.
Voor wiskunde hebben we allebei een 7 als eindcijfer. Voor de midterm had ik een 8,7 gehaald en dat was maar goed ook, want ik heb een 4,5 gehaald voor de endterm!
Bij Multidisciplinaire Economie was ik vooral benieuwd naar het cijfer dat we hadden gekregen voor onze paper. En dat was toch wel veel hoger dan ik had verwacht... Zelf was ik bang dat het resultaat niet goed genoeg was, maar toch heb ik maar liefst een 9,5 als cijfer! WOW. En voor het tentamen een 7,9 waardoor ik op een afgerond eindcijfer van een 8,5 uitkom.

Ik ben natuurlijk erg blij (en opgelucht) met deze resultaten. Werkelijk fantastisch. En nu hebben we plotseling een extra weekje vakantie waarin we leuke dingen kunnen gaan doen! Ik heb er nu al zin in!

The sisterhood of the traveling book

Alle surprises

Gisteren vierde ik met mijn vriendinnetjes Sinterklaas. Ja, op 23 november al ja. Dat was de enige datum dat we allemaal konden én we wilden het sowieso vieren voordat Fien, nadat Maite en Mari haar zijn voorgegaan, het land verlaat.

Voor het derde jaar op rij was het een avond vol gezelligheid, lol en werkelijk waar prachtige surprises met fantastische cadeautjes. Echt, veel beter kan het niet zijn op een koude novemberavond met sneeuwbuien.
Het was een avond om heel gelukkig te zijn. Al die lieve vriendinnetjes, al die leuke surprises, al die mooie cadeaus en al die prachtige gedichten...


De grootste verrassing was een cadeautje met daarop: 'Voor alle meisjes'. Eerst een paar minuten door elkaar schreeuwend gediscusieerd van wie het nou kwam, de beschuldigingen vlogen heen en weer. Het leek wel weerwolven.
Toen hebben we het maar uitgepakt... En wat eruit tevoorschijn kwam had ik nooit verwacht. Eerst zagen we, toen het cadeaupapier eraf was, dat het een pakje van amazon was... Nee toch... Toch niet van Maite?
Maar jawel hoor. Helemaal aan de andere kant van de oceaan had ze aan ons gedacht en vierde ze toch Sinterklaas een beetje mee.


Het was een boek, Twilight. De eerste van een serie van vier boeken(Twilight, New Moon, Eclipse en Breaking Dawn). Ik ben de eerste die het mag gaan lezen en we hebben afgesproken dat iedereen nadat hij het gelezen heeft achterin kort zet wat 'ie ervan vond. Ik ben benieuwd, volgens Maite is het verslavend.

Bij deze, de Sisterhood of the traveling book is geboren!

Broem Broem

Niet te missen

Alweer een tijdje geleden begon Arthur met autorijden. Ik vond dat het voor mij ook maar eens tijd werd om te gaan autorijden dus begon ik met me wat te oriënteren.

Inmiddels heeft hij alweer ruim vijftien lessen gehad...

Op vier november is de eerste van mijn tien vriendinnen geslaagd voor haar rijexamen. Het werd toch wel echt tijd om te gaan autorijden. Dus heb ik vorige week dan eindelijk maar eens een afspraak gemaakt. En vanmiddag zat ik achter het stuur!

Bij Arthur thuis zat ik zenuwachtig te wachten tot de lesauto voor de deur stond. Toen ik eenmaal in de auto achter het stuur zat vond ik het helemaal niet meer eng. Musa, mijn rij-instructeur legde het een en ander uit en vervolgens konden we vertrekken!

In het begin hoefde ik nog niet zo heel veel zelf te doen, alleen sturen en gasgeven. Maar dat veranderde natuurlijk wel. Op een verlaten weggetje mocht ik vanzelf gaan schakelen, waarbij de auto de eerste keer natuurlijk afsloeg.En we hebben ook nog bij een paar flats duizenden rondjes op de parkeerplaats gereden om goed te leren sturen (sorry als je in een van die flats woont).

Ik moet zeggen, het is me allemaal reuze meegevallen. Van tevoren dacht ik: dat kan ik noooooit! Maar dat hoefde ook helemaal niet! En eigenlijk kun je het best snel een beetje onder de knie krijgen.

Volgende week donderdag mag ik weer, dan weet je alvast wanneer je niet op de weg moet zijn.

Oorlogswinter in première

Van het boek zijn er in Nederland ruim een kwart miljoen exemplaren verkocht sinds in 1972 de eerste druk verscheen. En nu is er ook een verfilming.
Gisteravond was de première van Oorlogswinter in Tuschinski en ik was één van de gelukkigen die de film mocht zien. Ik mocht namelijk met Arthur mee.

Wat een beleving! Met Arthur's familie liepen we, nadat we uit eten waren geweest vlakbij, naar Tuschinski. Toen we de hoek om kwamen zagen we wat een beleving zo'n première eigenlijk inhield. Voor Tuschinski stond een legertruck geparkeerd en er stonden behoorlijk wat mensen te kijken. Echt bizar was de rode loper. Ontelbaar veel filmcamera's en fotocamera's. Overal werd geflitst en geïnterviewd. Arthur's opa konden we even niet begroeten, want die was een van de interview-slachtoffers. Binnen wachtte wel zijn oma ons enthousiast op.

Allemaal waren we uitermate benieuwd naar de film. Zou het net zo goed zijn als het boek? Zou het niet alles verpesten? Wat mij betreft kon de film niet snel genoeg beginnen!

Voor de film kwam nog even een deel van de cast, de regisseur, de producers en Jan Terlouw voor de zaal, waardoor het helemaal een bijzonder bioscoopbezoek werd. Daarna werd het donker in de zaal en werden we ondergedompeld in het spannende, heftige leven van Michiel van Beusekom.
Ongeveer anderhalf uur later kwam iedereen de zalen uit met een tevreden glimlach. Het was werkelijk een prachtige film. Het doet werkelijk niets af aan het boek. Doordat het boek nu verfilmd is, komt het onderwerp weer in de publiciteit. Wat mij een goede zaak lijkt. Wat er in de oorlog is gebeurd mogen we niet vergeten.

Ik vind het een zeer goede film. Spannend en ontroerend en ook zeer goed geacteerd.
En het was ook een hele beleving om een keer bij een première te zijn, camera's, acteurs en andere BN-ers zijn opeens overal. En na mijn evening of fame fietste ik vandaag weer gewoon met een glimlach door de regen.

Trailer - Site -

Geluk op zijn rug

Dansend de Veluwe over. - 24 Juni 2007 - Laag Soeren - Foto: Martijn Beurze

300 tafeltjes en stoeltjes

Een sporthal vol met tafeltjes, stoeltjes en papieren. Aan elk tafeltje een Economie student. Zo gaat het tentamen maken tegenwoordig.

Met z'n allen in bus zes gepropt erheen.

Als het goed is heb ik nu mijn eerste twee vakken afgesloten. Woensdag had ik mijn tweede wiskunde tentamen, waar ik maar een 2.3 hoefde te halen dankzij een belachelijk cijfer voor het eerste tentamen. En donderdag mocht ik weer plaatsnemen achter een tafeltje in de vechtse hallen, deze keer om Multidisciplinaire Economie af te sluiten.

Ik denk dat ik het allebei wel gehaald heb, maar zeker weten doe ik het pas over anderhalve week als ik de cijfers krijg. Nu geniet ik even van een zeer korte vakantie van slechts drie dagen.

Maandag mag ik weer aan de slag. Nu met 'Micro economie en instituties' en 'Inleiding Bedrijfseconomie'. Ik ben benieuwd!

De tweede lente

Autumn is a second spring where every leaf is a flower - Albert Camus

(blogpost van vorig jaar)
(fotoalbum, klik hier)